Onzichtbare meeloper.

In de krant van vandaag lees ik, dat de SP tijdens de afgelopen raadsvergadering een motie van afkeuring tegen wethouder Struijlaart heeft ingediend.

Dat zat er aan te komen, omdat er over iets meer dan een jaar verkiezingen zijn en ik de kans op succes voor de SP relatief laag inschat.

Zolang ze tenminste geen afscheid nemen van hun rol van onzichtbare meeloper in het raadsbrede akkoord.

Alleen, zo’n afscheid van het raadsbrede akkoord moet wel zorgvuldig gepland worden.

Jezelf profileren als kampioen lokale gezondheid, lijkt misschien op het eerste gezicht aantrekkelijk, maar ik ben bang, dat de “gevaren” van het houden van geiten net iets te dik worden aangezet.

Bovendien heb je het CDA nodig voor een meerderheid en die lijkt te hebben meegestemd met de traditionele partijen. Dat komt niet als een verrassing, want het CDA heeft nu eenmaal sterke banden men agrarische ondernemers.

Bovendien zullen 60 identieke bezwaren weinig indruk maken op het college.

Het Comité tot behoud van het Recreatieoord had duizenden handtekeningen verzameld, maar daar heeft het college, gesteund door de SP, zich verder ook helemaal niets van aangetrokken.

Kortom, ik ben bang, dat de SP in haar poging de zaken op scherp te zetten (met het oog op de verkiezingen) net iets te voorbarig is geweest.

Even verderop in de krant pakt Nieuw Enkhuizen (de partij die niet langer in de raad wordt vertegenwoordigd) het wat verstandiger aan.

Zelfde boodschap, alleen wat positiever verpakt.