Democratische opvattingen.

Zojuist kreeg ik bericht van de griffier, dat mijn verzoek om te mogen inspreken (tijdens de raadsvergadering van morgen) is afgewezen en wel op grond van het volgende.

Het regelement van orde bepaalt (in artikel 20 lid 2a), dat het woord niet kan worden gevoerd over een besluit van het gemeentebestuur, waartegen bezwaar of beroep op de rechter openstaat of heeft opengestaan.

Reden voor mijn verzoek te mogen inspreken was echter niet een besluit van het gemeentebestuur, maar een besluit van het Presidium (fractievoorzitters) van de raad.

Namelijk, het besluit om geen kennis te willen nemen van de inhoud van zowel de kosten/baten analyse als het taxatierapport.

Naar ik aanneem is die weigering hun door de griffier aanbevolen.

Zou de raad (anders dan het Presidium) besluiten om WEL kennis te willen nemen van de inhoud van deze beide (door het college geheim verklaarde) documenten, dan dient het college de raad geheimhouding op te leggen.

Maar dat opleggen van geheimhouding (door het college) kan maar voor een beperkte tijd. De de raad dient namelijk (bij eerstkomende gelegenheid) in het openbaar een besluit te nemen of ze de opgelegde geheimhouding in stand wil houden of wil opheffen.

Zo is het in de wet vastgelegd, maar de praktijk leert, dat de bureaucratische opvattingen vele malen fanatieker worden verdedigd dan de democratische opvattingen.

Met andere woorden, democratische opvattingen worden getolereerd zolang ze de bureaucratische opvattingen maar niet voor de voeten lopen.

Het is de bureaucratie, die er geen enkel belang bij heeft, dat aan het licht komt hoezeer men heeft gefaald bij de verkoop van het recreatieoord aan Orez bv.

De bewering, dat de bieding van Orez bv marktconform was berust op een, al dan niet opzettelijk gemaakte, denkfout en als gevolg van die denkfout, is de gemeente miljoenen aan mogelijke inkomsten misgelopen.

Daarom doen al degenen, die deel uitmaken van die bureaucratie, hun best om te verhinderen, dat de waarheid over hun functioneren aan het licht komt.

De Enkhuizer raad ziet zichzelf kennelijk alleen nog maar als handlanger van de lokale bureaucratie en niet langer als een vertegenwoordiger van wat je de democratische opvattingen binnen de gemeente zou kunnen noemen.

Jammer natuurlijk, maar daar valt tot aan de nieuwe verkiezingen weinig aan te veranderen.