Te grabbel gooien

Gisteren stelde ik vast, dat er binnen de overheid (lokaal en nationaal) een verhulcultuur heerst. Met als doel het voor de toezichthouders zo moeilijk mogelijk te maken om hun taak (het uitoefenen van toezicht) uit te voeren.

We zien dat ook bij het REZ, waarbij de raad in algemene zin en op abstracte wijze wordt geïnformeerd over de gang van zaken, maar op geen enkele wijze bij de besluitvorming wordt betrokken.

Welk plan de voorkeur verdient bepaalt niet de raad, maar een commissie waarvan de samenstelling niet bekend mag worden gemaakt.

Of de grond in erfpacht moet worden uitgegeven of zal worden verkocht, bepaalt niet de raad, maar het college.

Tegen welke prijs de grond zal worden verkocht wordt bepaald door het college. Op basis van een kosten/baten analyse, die nog steeds “vertrouwelijk” is.

Het oordeel, dat de kosten/baten analyse marktconform is, berust op een nog steeds geheime taxatie.

Hoe een marktconforme kosten/baten analyse tegelijkertijd uiterst unieke en gevoelige informatie kan bevatten, wordt wel beweerd, maar nergens aangetoond.

Dat kan ook niet.

Het begrip marktconform is precies het tegenovergestelde van het begrip concurrentie gevoelige informatie. Alleen ambtenaren, voor wie de beide begrippen slechts woorden zijn zonder verder enige betekenis, durven te beweren, dat de beide begrippen op hetzelfde document van toepassing kunnen zijn.

Volgens het college kan informatie over de gunning, drie jaar nadat de gunning is verstrekt, de gemeente financieel schaden als ze openbaar wordt gemaakt. Hoezo? Beschikt de gemeente over meer grond die ze onderhands wil uitgeven voor het aanleggen van een vakantiepark? Het schootsveld misschien?

Deze kwestie had in augustus 2020 al opgelost kunnen worden als de raad mijn verzoek om de inhoud van beide documenten te beoordelen (op de noodzaak tot geheimhouding) had gehonoreerd.

Om daar, naar eer en geweten, in het openbaar een beslissing over te nemen

Maar de raad van Enkhuizen stelt zich op, zoals (in de VS) veel republikeinse afgevaardigden zich opstellen. Als hun grote leider weigert om de uitslag van de verkiezingen te erkennen, dan zetten veel van zijn volgelingen hun eigen integriteit op het spel door hem, op dat punt, te blijven volgen.

Zoals ieder weldenkend mens weet, dat de huidige president de verkiezingen heeft verloren, zo weet iedere weldenkende inwoner van Enkhuizen, dat de raad en het college zich knollen voor citroenen hebben laten verkopen, waar het de herinrichting van het recreatieoord betreft.

Door zakenlui, die net een beetje slimmer zijn dan het college en haar ambtenaren. Verschrikkelijk jammer natuurlijk, maar verder niets meer aan te doen. Gedane zaken nemen geen keer.

De vraag is nu alleen nog, blijven college en raad nog steeds van mening, dat het te grabbel gooien van de eigen integriteit veel verstandiger is, dan proberen de waarheid onder ogen te zien en datgenen te doen, waar ik in augustus 2020 al om heb gevraagd.

Om op basis van de inhoud van documenten vast te stellen of de inhoud van die documenten nog steeds geheim moet blijven en daar (zoals ook door de wet wordt voorgeschreven) in het openbaar een besluit over te nemen.

Pas na de raadsvergadering van 26 januari weten we, of (en voor hoelang) de raad wil blijven doorgaan met het te grabbel gooien van haar eigen integriteit.