Doorgestoken kaart.

De in 2017 gewekte indruk was, dat de opdracht tot herinrichting van het recreatieoord pas zou worden gegund, nadat er door Orez aan bepaalde voorwaarden zou zijn voldaan.

In werkelijkheid moet het van meet af aan duidelijk geweest zijn, dat het hier om boterzachte voorwaarden ging, waar Orez zonder problemen aan zou kunnen voldoen.

Het afgesproken controlemechanisme maakt dat duidelijk.

Het mechanisme bestond uit een taxatierapport, dat de door Orez bijeengebrachte ramingen (van opbrengsten en kosten) zou moeten beoordelen als zijnde marktconform.

De essentie van een taxatierapport is, dat het alleen taxeert wat er wordt voorgelegd en andere zaken buiten beschouwing laat.

Voor een beter begrip eerst even het begrip bieding in woorden. De bieding is gelijk aan de opbrengst minus (kosten plus winst). Uitgedrukt als formule, Bieding = Opbrengst – (Kosten + Winst)

Er ontstaat een verschil in de opbrengst (wat van invloed is op de hoogte van de bieding) als in de exploitatieopzet bij het onderdeel “camping” een “bungalowpark” met een verkoopwaarde van 18 miljoen wordt inbegrepen. Wat momenteel het geval is.

Er ontstaat een verschil in kosten (wat van invloed is op de hoogte van de bieding) als er in de exploitatieopzet bij het onderdeel “villapark” niet langer rekening hoeft te worden gehouden met omvangrijke waterbouwkundige werkzaamheden. Kosten, die inmiddels zijn komen te vervallen.

Degene die controle had over welke opbrengsten en welke kosten zou worden opgenomen in de exploitatieopzet was Orez. Zolang ze met haar ramingen van de opbrengsten en kosten binnen de grenzen van het betamelijk bleef, kon haar de opdracht niet ontgaan.

Kortom, het door het college gehanteerde controlemechanisme (ter vervanging van een openbare inschrijving) is slechts een simpel te omzeilen belemmering. Ofwel een doorgestoken kaart.

Des te opmerkelijker is, dat drie jaar later het college nog steeds van mening is, dat zowel de exploitatieopzet als taxatierapport geheim moeten blijven.

Om een zo laag mogelijke bieding te kunnen uitbrengen, had Orez er alleen belang bij een zo laag mogelijke opbrengst en zo hoog mogelijke kosten in haar exploitatieopzet op te nemen. Mededingers waren er immers niet. Het volstond vervolgens om met de ramingen binnen betamelijke grenzen te blijven.

Het college beweert nu, dat de uitgebrachte “marktconforme” ramingen (wat wil zeggen, ramingen die door elke andere marktpartij zouden zijn uitgebracht) tegelijkertijd allerlei “vertrouwelijk” verstrekte bedrijfsgeheimen van Orez zouden blootleggen, als ze openbaar gemaakt zouden worden.

Met daarbij de kanttekening, dat Orez niet meer is dan een rechtspersoon, die als doorgeefluik fungeert voor anoniem uitgebrachte ramingen van kosten en opbrengsten.

Van werkzaamheden waarvan inmiddels is besloten, dat ze niet zullen worden uitgevoerd.