Binnen elke gemeente, dus ook Enkhuizen, zijn er twee krachten aanwezig die met elkaar om de macht strijden. Een democratische kracht en een bureaucratische kracht.
De democratische kracht wordt gesymboliseerd door de raad. De bureaucratische kracht door B&W en haar ambtenaren.
Daar waar de democratische krachten streven naar zo veel mogelijk openheid, willen de bureaucratische krachten daar gewoonlijk maar mondjesmaat aan meewerken.
Helaas hebben in Enkhuizen de democratische krachten het onderspit gedolven en zijn ze niet langer als zodanig herkenbaar.
Sinds de verkiezingen van 2018 gedragen ze zich als onderdeel van de bureaucratie. Door teveel waarde te hechten aan eenstemmigheid en beslotenheid.
Terwijl democratie staat voor diversiteit, verschil van mening, maar bovenal openbaarheid.
In mijn brief aan het Presidium vroeg ik de raadsleden hun taak te vervullen en te beoordelen of bepaalde documenten geheim moesten blijven. Als een clubje bange bureaucraten deden ze er het zwijgen toe.
Van de dagelijkse politiek heb ik na 10 jaar mijn buik wel vol. Ook over het REZ heb ik inmiddels geschreven wat er te schrijven valt. Maar de inlijving van ons democratisch bolwerk (de gemeenteraad) door de bureaucratische krachten in Enkhuizen, wil ik niet, zonder ook maar enig verzet te bieden, aan me voorbij laten gaan.
Wat Enkhuizen ontbeert is een VVDD, Vrienden Van De Democratie, die zich tot doel stelt om onze gemeenteraad op het rechte (democratische) pad te brengen. Zouden er in Enkhuizen dan helemaal geen notabelen meer zijn, die deze nobele taak op zich willen nemen? Of zijn die zich er van bewust, dat het op het rechte pad brengen (en houden) van onze gemeenteraad Sisyphus werk is.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 