Hindermacht

Gisteren schreef ik dat ik geen zin had om nog verder onderzoekt te doen en van plan was mijn bevindingen voor te leggen aan de bevoegde instanties. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want wie is de bevoegde instantie.

Ik denk dat ik een redelijk verzoek aan de raad heb gedaan om te beoordelen of de door het college opgelegde geheimhouding nog van toepassing moet zijn. Zelf begrijp ik niet goed waarom een reeks van ramingen voor wat betreft de uitvoering van een plan, dat niet zal worden uitgevoerd, geheim moet zijn, maar dat is mijn mening.

De bevoegde autoriteit op dit punt is de raad. Die bepaalt of iets geheim moet blijven of niet. Als die dan, zonder enige opgave van redenen, weigert om van haar bevoegdheid gebruik te maken, dan vind ik dat plichtsverzuim, dat geen ander doel heeft dan te verhinderen, dat de waarheid aan het licht komt.

Maar wie is de bevoegde autoriteit die daar iets van kan vinden? Die is er niet, of beter gezegd, dat zijn we zelf. Probleem is alleen, dat we onze mening maar één keer in de 4 jaar mogen geven.

Het is ons zelfs niet eens gegeven die termijn van 4 jaar te verkorten. Eenmaal gekozen zitten we 4 jaar lang met dit volk opgescheept, ongeacht de poetsen die ze ons bakken.

Zelf hebben ze dat probleem niet. Ze kunnen elk moment een college wegsturen dat hen niet bevalt en ik denk, dat het een hele verbetering zou zijn als wij (de kiezer) ook over die mogelijkheid zouden kunnen beschikken.

Ik ben niet zo’n voorstander van referenda, met uitzondering van deze vraag. “Bent u van mening dat nieuwe verkiezingen gewenst zijn”. Als een meerderheid daar ja op zegt, dan zouden die verkiezingen er moeten komen. Naar mijn mening zou dat een positieve bijdrage aan de werking van onze democratie zijn, maar dat zal altijd wel een wensdroom blijven.

De enige macht die we als kiezer hebben is dingen verhinderen. Zoals politici kunnen verhinderen, dat de waarheid over hun functioneren aan het licht komt, zo kunnen kiezers verhinderen dat ondoordachte de plannetjes van politici tot uitvoer worden gebracht.

Neem nu de afgelopen raadsvergadering. De drie lokale partijen zeggen zich zorgen te maken over de verkeerschaos die zal ontstaan nadat het project is afgerond. Wat hebben ze daartegen gedaan? Niets. Men heeft voorgestemd en laten aantekenen dat men zich zorgen maakt.

Net als de drie maak ik me ook zorgen. Niet zozeer van wege de infrastructuur binnen het plangebied (waar Droomparken verantwoordelijk voor is), maar over het totaal aantal verkeersbewegingen en de gevolgen daarvan op de infrastructuur buiten het plangebied, waar de gemeente voor verantwoordelijk is.

Namens Paljas heb ik daarover een zienswijze ingediend, waarop naar mijn mening geen bevredigend antwoord is gegeven.

Dat opent de mogelijkheid een nieuwe zienswijze in te dienen. Wellicht dat er dankzij hindermacht dingen zijn te realiseren, die onze politici routinematig over het hoofd blijven zien.