Van tweeën één

De reden waarom politieke partijen schriftelijke vragen stellen is meestal niet, omdat ze op zoek zijn naar een antwoord. Men stelt vragen om voor zichzelf wat publiciteit te genereren en om achteraf te kunnen zeggen “dat men over een onderwerp vragen heeft gesteld”. Of wel, we houden (door het stellen van vragen) de vinger aan de pols.

Neem nu de vraag die de drie lokale partijen op 7 september stelden en die op 18 september beantwoord werd.

Vraag in cursief, antwoord daaronder in vet.

Zijn er door de Gemeente aangestelde Supervisor al verslagen gemaakt? Zo ja, welke essentiële zaken werden gerapporteerd? Zo nee, waarom niet?

De supervisor is betrokken bij de ontwikkeling van het vakantiepark, openbare ruimte en camping. De verantwoordelijkheid voor de invulling op basis van het beeldkwaliteitsplan ligt bij de ontwikkelaar. De supervisor toetst. Wij monitoren dit proces zorgvuldig. Er zijn geen essentiële zaken waarover verslagen worden gemaakt.

Op het antwoord volgt geen reactie van de vragenstellers. Kennelijk zijn ze tevreden met het gegeven antwoord. Maar is het antwoord “Er zijn geen essentiële zaken waarover verslagen (kunnen) worden gemaakt.” juist?

Op 20 juli maak ik een vergelijking tussen de plattegrond die aan de raad is voorgelegd en de plattegrond van de camping zoals die door Droomparken wordt uitgereikt. De beschouwing heet ” Der Teufel steckt im detail “. Volg de link om de beschouwing te lezen.

Ze komt er op neer, dat sinds de plannen voor het openbaar gebied aan de raad zijn gepresenteerd, (zie plattegrond) ze aanzienlijk zijn gewijzigd.

Een groot deel van wat de raad is gepresenteerd als openbaar gebied, maakt in werkelijkheid inmiddels deel uit van de camping. (Het deel passantencamping). De zuidelijke begrenzing van de passantencamping ligt ongeveer ter hoogte (halverwege) van het West-Frisia hoofdveld.

Tegenover de ingang van West-Frisia is een verbinding getekend die voert naar de parallelweg aan de andere kant van de sloot. Weg en parkeervakken zijn niet op schaal ingetekend en in werkelijkheid aanzienlijk breder.

Maar niet alleen dat, het openbaar gebied eindigt daar waar de camping begint (ter hoogte halverwege het West-Frisia hoofdveld) en is aanzienlijk kleiner dan aangegeven op de plattegrond die aan de raad is aangeboden.

Daarbij komt dat ik er ernstig rekening mee hou, dat de baai zoals aangegeven op de tekening nooit zal worden aangelegd en het openbare gebied beperkt zal blijven tot een 30 meter breed strand langs de bestaande kustlijn.

Maar goed, de gemeenteraad neemt mijn observaties niet serieus en daarmee veroordeelt men zichzelf tot het stellen van nutteloze vragen. Waar het college dan weer ontwijkende antwoorden op kan geven.

Hadden de drie lokale partijen mijn blog wel serieus genomen, dan hadden ze op 21 juli kunnen vragen, hoe kan het dat we over die gewijzigde plannen niet zijn geïnformeerd.

Nu vragen ze op 7 september of er iets is veranderd en krijgen op 18 september als antwoord, nee hoor, slaapt u rustig verder. Een advies dat de vragenstellers onmiddellijk opvolgen.

Het is van tweeën één. Of de supervisor doet zijn werk niet, want de plannen zijn wel degelijk veranderd ten opzichte van de plannen die aan de raad zijn voorgelegd en hij heeft die verandering niet in een verslag vastgelegd.

Ofwel de supervisor doet zijn werk wel naar behoren, maar het college vindt het niet nodig om de raad op de hoogte te stellen van de sterk gewijzigde plannen.

Ik ben benieuwd of deze tegenstrijdigheid tot nieuwe vragen zal leiden, of dat men haar (zoals gebruikelijk) zal doodzwijgen.