Mores

Mores is de gebruikelijke naam voor de ongeschreven (en ook vaak geheime) gedragsregels voor groepen. Het begrip wordt in Nederland meestal verbonden met studentenverenigingen, maar motorclubs en supportersverenigingen van voetbalclubs hebben ook een mores.

Wie er bij wil horen dient zich overeenkomstig de mores te gedragen. De wens om tot een groep te behoren is dikwijls zo sterk, dat het naleven van de mores door velen belangrijker wordt gevonden, dan het naleven van de geschreven wet- en regelgeving.

Waar de wet- en regelgeving openbaarheid en transparantie als uitgangspunt heeft, hebben de toezichthouders (de politiek) een mores, die zich (zoals vrijwel elke andere mores) voornamelijk bezig houdt met het voorkomen dat “de vuile was wordt buiten gehangen”.

En die politieke mores wint het, ook in Enkhuizen, gewoonlijk van de reguliere wet- en regelgeving die het algemeen belang dient. Terwijl een mores zich in de eerste plaats bekommert om het groeps- en eigenbelang.

Het algemeen belang vereist openheid, opdat misstanden aan het licht komen en maatregelen worden genomen om herhaling te voorkomen.

Een mores schrijft gewoonlijk voor, dat misstanden in eerste instantie dienen te worden toegedekt, opdat de positie van de groep en haar leden niet in gevaar komt. Dat lukt vaak, maar lang niet altijd.

Het is van algemeen belang, dat de gemeente helderheid verschaft over haar besluit om met Orez bv in zee te gaan, hetgeen ook wordt voorgeschreven door de wet- en regelgeving.

Niet met behulp van verklaringen achteraf, maar met behulp van documenten die de reden vormde voor het besluit. In dit geval de exploitatieopzet, die men tot dusver weigert ter inzage te geven.

Maar de politieke mores schrijft kennelijk wat anders voor. Het is nu aan het hoogste orgaan van de gemeente, de gemeenteraad, om te bepalen welke kant ze kiest.

De ongeschreven eigen mores, of de geschreven wet- en regelgeving die voor ons allen geldt.