Erkennen

Ik heb alle puzzelstukjes tijdens het weekend nog eens stuk voor stuk bekeken en denk, dat de gemeente weinig anders overblijft dan te erkennen, dat zij zich voor miljoenen euro’s heeft laten tillen door de ontwikkelaars, P. Tuin cs en Droomparken.

Jammer van het geld natuurlijk, maar het is nu eenmaal niet anders. Het valt niet meer terug te draaien, tenzij iemand het op zich neemt om te bewijzen, dat er sprake is geweest van opzet. Ik zal die persoon niet zijn.

Weliswaar zijn er talloze aanwijzingen op basis waarvan je opzet niet kunt uitsluiten, maar aanwijzingen zijn nu eenmaal geen bewijzen. Als er gekozen moet worden tussen onbekwaam of corrupt gedrag, dan is de veiligste keuze voor onbekwaamheid van politici en ambtenaren.

Voor de doorsnee Enkhuizer zal het allemaal niets uitmaken, die is nu eenmaal niet geïnteresseerd in politiek. Met als gevolg, dat het hem ook niet zal uitmaken tegen welke prijs “de politiek” het REZ heeft verkocht.

Wat mezelf betreft, ik ben zo langzamerhand wel klaar met het onderwerp en wacht wel af of (en wanneer) de “echte” toezichthouders, zoals de raad en de lokale pers, tot hetzelfde inzicht komen.

Maar voorlopig doen de raadsfracties nog steeds wat ze altijd al plegen te doen. Samenklonteren op de deksel van de doofpot. En voor de lokale pers geldt min of meer hetzelfde.

Zolang die geen persbericht heeft gekregen, waarin het college toegeeft dat ze de zaak hopeloos hebben verprutst, voelen ze zich gedwongen net doen alsof alles hunky-dory is.

Zelf iets onderzoeken doen ze niet en het onderzoek van anderen vertrouwen ze niet. Dus blijven ze doorgaan met opschrijven wat anderen vertellen, tenminste zolang de autoriteiten geen bezwaar hebben tegen “wat die anderen vertellen”.

Maar ik ben klaar met dit onderdeel en concentreer me (vanaf nu) alleen nog op mijn verzoek aan de raad. Namelijk of die bereid is om te besluiten, de door het college opgelegde geheimhouding van een tweetal documenten, op te heffen.

Zodra daarover iets te melden valt, laat ik het weten.