Flink wat verzet?

De NH Nieuws site (in haar verslag van de opening van de nieuwe camping) constateert het volgende.

Het is het eerste deel van de herontwikkeling van het recreatiegebied waar flink wat verzet tegen was en is.

Toch lijken inmiddels meerdere tegenstanders overstag te gaan.

Flink wat verzet tegen de verplaatsing van de camping?

Waar baseert NH Nieuws die constatering eigenlijk op.

Er zijn wat halbstarken op Faccebook die denken dat, omdat ik commentaar heb op de uitvoering, het niet anders kan, of ik ben tegen de herinrichting.

Maar van een, door de overheid gesubsidieerde organisatie op het gebied van de nieuwsvoorziening, zou je toch mogen verwachten, dat ze iets beter zou nadenken.

Goed, ik vond de € 200.000,- kostende competitieve dialoog onzin en ook de Europese aanbesteding volstrekt overbodig, maar heeft zich ondertussen al iemand gemeld, die ons heeft kunnen duidelijk maken, dat beide vormen van gemeentelijk geldsmijten wel wat opgeleverd hebben?

Verder was ik er op tegen, dat zonder consultatie van de raad het uitgangspunt van grond uitgifte door middel van erfpacht (zoals in Broekerhaven is gebeurd) werd verlaten en de verkoop van de grond plaatsvond zonder dat de raad in de gelegenheid werd gesteld daar bezwaren tegen te maken. (Artikel 169.4 van de gemeentewet).

Is er eigenlijk al een raadslid geweest die deze gang van zaken heeft weten goed te praten? Volgens mij niet, maar dat komt in de eerste plaats, omdat de reguliere pers daar nooit vragen over stelde.

Zoals die (tot de dag van vandaag) ook geen vraag stelde over hoe het kan, dat de gemeente een bouwvergunning verleende, strijdig met het provinciale beleid om (in dat gebied) geen bouwvergunning te verlenen.

Is het niet zo dat de gemeente geacht wordt om het provinciale beleid (op haar grondgebied) vorm te geven, in plaats van het te ondermijnen?

Anders dan NH Nieuws doet voorkomen, waren er bijna geen tegenstanders van de herinrichting, laat staan dat ze inmiddels overstag zijn. Er waren bezwaren tegen de manier waarop de gemeente die herinrichting vorm gaf. De enigen, die op dat punt overstag zijn gegaan, zijn het college en de raad.

De bezwaarmakers (tegen de voorgestelde uitvoering en niet tegen de herinrichting als zodanig) zijn er tot dusver steeds in geslaagd om college en raad tot terugkrabbelen te dwingen.

Het college had haar overeenkomst met Orez nog niet gesloten, of ze kon meteen de prullenbak in. Inmiddels is Droomparken met de provincie een herstelplan overeengekomen, dat hetgeen herstelt, wat college en raad zo overduidelijk in eerste instantie hadden nagelaten te regelen.

Naast Trias Politica (de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht) wordt de pers vaak als vierde macht genoemd. De macht, die het als haar taak ziet om de overheid aan de tand te voelen, in plaats van haar naar de mond te praten.

Op lokaal niveau heb ik daar de afgelopen jaren weinig van gemerkt.