Jij-bakken II

Mijn vorige bericht Jij-bakken I verdween van Facebook en dus was ons vrolijke tweetal genoodzaakt om hun reactie elders te plaatsen. Omdat het op die manier wel erg ingewikkeld wordt, leekt het me verstandig hun reactie te reproduceren zodat het makkelijker is om te begrijpen waar mijn commentaar betrekking op heeft.

Zoals ik in mijn vorige bericht al vaststelde, gaat het er bij het jij-bakken niet om de geleverde kritiek te weerleggen, maar om de criticus verdacht te maken.

Mijn kritiek op de gemeente (inzake het REZ) komt neer op het volgende. Na twee mislukte openbare aanbestedingen (waaronder een volstrekt overbodige Europese aanbesteding) was de weg vrij gemaakt voor een onderhandse aanbesteding.

Die onderhandse aanbesteding heeft er uiteindelijk toe geleid dat (zonder dat de raad daar een besluit over had genomen) er een overeenkomst werd getekend met een partij die nooit in staat zou zijn geweest haar verplichtingen uit te voeren. Met als logisch gevolgd, dat ze de overeenkomst verkocht aan een partij die dat wel kon.

Verder kan worden vastgesteld, dat bij de verkoop van de grond artikel 169.4 van de gemeentewet (die de raad in staat stelt bezwaar te maken tegen de voorgenomen verkoop) werd overgeslagen en de grond met bouwvergunning voor circa € 1,- m2 werd verkocht.

Onmiddellijk, nadat de overeenkomst (waar twee jaar aan was gewerkt en waar € 400.000,- aan ambtelijke ondersteuning in was geïnvesteerd) openbaar werd gemaakt, werd duidelijk dat het plan in die vorm nooit zou worden uitgevoerd.

Een haastig in elkaar gezet nieuw plan, vertoonde een dusdanig gebrek, dat de provincie zich gedwongen zag om een deel van het bestemmingplan ongeldig te verklaren. In afwachting van een beter plan.

Dit is geen kritiek op de gemeente, maar een opsomming van feiten. Wat stelt ons treurig tweetal daar tegenover? Weerleggen kan niet, dus vragen ze zich af wat mijn Wob verzoeken hebben opgeleverd.

Gisteravond waren de Kamerleden Renske Leijten (SP) en Pieter Omtzigt (CDA) voor Nieuwsuur. Beiden met dezelfde klacht. De informatievoorziening door de overheid.

Vaak onvolledig en dikwijls te laat.

Wie herinnert zich niet de arrogantie waarmee de belastingdienst aan een WOB verzoek meende te moeten voldoen. Door elke pagina zwart te lakken.

En wat te denken van de minister die niet in staat bleek het bonnetje vinden, maar en passant wel onjuiste informatie verschafte.

De lokale situatie verschilt nauwelijks van de landelijk. Wie informatie vraagt wordt tegengewerkt, het bestaan van documenten wordt ontkent en zelfs openbare informatie wordt vertrouwelijk verklaard. Waar vrijwel iedereen in den land de overheid als schuldige aanwijst, concludeert ons dubieuze duo, dat ik de boosdoener ben.

Ik spreek van een dubieus duo, omdat ik er niet van overtuigd ben, dat het hier gaat om twee anonieme Marokkaantjes, die zich ergeren aan het feit, dat ik kritiek heb op de Enkhuizer bestuurscultuur.

Eerder denk ik dat Ilias en Mohammed één en dezelfde persoon zijn, die deel uitmaakt van die bestuurscultuur en zich kennelijk aangevallen voelt.

Maar die niets beter weet te bedenken, dan zich op anonieme wijze (en met behulp van jij-bakken) tegen die aanvallen te verdedigen.

PS 1-7-2020

Inmiddels is me verteld dat het om twee vrienden gaat die het leuk vinden om andere gebruikers op stang te jagen. Puberaal gedrag. Trollen.