Jij-bakken I

Kort geleden schreef ik een stukje over iemand die me dood wenste. Ik eindigde met de constatering, dat de betreffende reactie (op Facebook) inmiddels weer was verwijderd en dat je in die zin kon spreken van eind goed al goed.

Dat werd bevestigd door de betrokkene zelf, die me een persoonlijke berichtje stuurde om zijn spijt te betuigen over zijn aanvankelijke reactie. Klaar is Kees, daarmee was de kwestie gedaan. Als gezegd, de betrokkene was zelf tot inkeer gekomen en had zijn bericht uit eigen beweging verwijderd. Einde verhaal, niet meer over doorgaan.

Alleen daar dacht Ilias Ilias anders over. Ilias Ilias heette vroeger Ilias Abou Ab, een anoniem Facebook personage. Als Ilias ergens verscheen, dan kon je er van verzekerd zijn dat binnen de kortste keren Mohamed Abdellaoui ook verscheen. Om te bevestigen, dat wat Ilias zojuist had beweerd, juist was.

Je zou hun gezamenlijke optreden kunnen omschrijven als “een ander de spiegel voor houden”, maar in werkelijkheid komt hun gezamenlijke optreden neer op jij-bakken.

Een uit het Latijns vertaald begrip. “Tu quoque”, wat “jij ook” betekent. Verder verklaring van het begrip (via de link) op Wikipedia.

Ilias en Mohammed ergeren zich aan het feit dat ik mij kritisch uitlaat over de werkwijze van de lokale politiek en dus hebben ze besloten, dat zolang als ik me kritisch uitlaat over de lokale politiek, zij (op Facebook) kritiek zullen blijven uitoefenen op mijn persoon.

Het gaat er dus niet om de geuitte kritiek te weerleggen. Het gaat er om de persoon, die de kritiek naar voren heeft gebracht, in diskrediet te brengen. Bijvoorbeeld door aan zijn karakter te twijfelen.

Slaag je er namelijk in zijn karakter te besmeuren, dan zal men ook minder geneigd zijn om zijn kritiek serieus te nemen. Een typische drogreden.

Want zelfs iemand met zeer twijfelachtige karaktereigenschappen kan kritiek leveren die gefundeerd is.

Geheel in lijn met het bovenstaande grossiert de twee-eenheid Mohammed en Ilias (zonder enig bewijs) in allerhande negatieve karaktereigenschappen, die (in hun ogen) op mij van toepassing zouden zijn. Niet alleen op mij, iedereen die het waagt met me eens te zijn wordt op gelijke wijze onder handen genomen.

Hoewel ik mijn stukjes meestal baseer op officiële documenten en uitspraken van politici, wordt mij nu (zonder enig bewijs) riooljournalistiek verweten en wie het waagt om het met me eens zijn, wordt door dit frisse tweetal al snel geassocieerd met een kontenkruiper.

Alhoewel, gaat het hier wel om een tweetal (naar hun naam te oordelen) van Marokkaanse afkomst? Daarvoor is geen enkel bewijs. Facebook maakt het mogelijk dat het om één persoon gaat, die gebruik maakt van twee verschillende namen.

Zoals er ook geen bewijs is dat die persoon van Marokkaanse afkomst is. Ook dat kan een rookgordijn zijn waarachter men zich probeert te verschuilen. Er bestaat echter wel een bijzondere relatie tussen deze twee jij-bakkers en de lokale politiek.

De lokale politiek verantwoordelijken reageren (na het vertrek van Bokhove als raadslid) nooit op mijn kritiek. Hetgeen ze ongetwijfeld met elkaar hebben afgesproken en waarmee ze proberen uit te stralen, dat mijn kritiek niet serieus genomen hoeft te worden.

Eigenlijk is dat hetzelfde wat Mohammed en Ilias met hun gejij-bak proberen te bereiken. Zijn karakter deugt niet, zodat je verder ook niet hoeft na te denken over de kritiek die hij naar voren brengt. Die zal (net als zijn karakter) ook wel niet deugen.

Misschien goed om hier eens over na te denken.