Permitteren.

Leuke discussie op Facebook over kritiek met Gerrit Knukkel, die naar ik aanneem de kleinzoon is van de vermaarde Joop Knukkel. Jarenlang raadslid en wethouder van Enkhuizen.

Gerrit verweet me (en daarin staat hij zeker niet alleen) dat ik alleen maar negatief ben over de bestuurders van Enkhuizen. Zelf heb ik het liever over de bestuurscultuur. Daar ben ik inderdaad weinig over te spreken.

Om te beginnen heb ik liever, dat verschillen van mening (die er altijd zullen blijven) in het openbaar worden uitgesproken, dan dat ze in het geniep in achterkamertjes worden bijgelegd in ruil voor onduidelijke concessies.

Waar we nu, tot groot genoegen van B&W, naar zitten te kijken is een kunstmatig in leven gehouden eensgezindheid in de vorm van een raadsbreed akkoord, waarin alle tegenstellingen binnenskamers worden weg gepoetst.

Enkhuizen heeft geen bestuurders meer die van tijd tot tijd met de vuist op tafel slaan om hun mening kracht bij te zetten. Maar alleen nog maar meningsloze ambtenaren (vermomd als wethouder), die op omslachtige en ondoorzichtige wijze hun werk doen.

Raadsleden zijn papieren tijgers, die nergens een mening over hebben, totdat het college  heeft bepaald wat hun mening moet zijn.

Met elkaar hebben ze besloten om het recreatieoord te verkopen voor € 335.000,- . Op een moment dat ze nog niet wisten, of wat ze verkochten, ook daadwerkelijk geleverd kon worden.

Ze hadden wat ze verkocht hadden nog niet naar buiten gebracht, of het kon meteen al de prullenbak in.

De haastig in elkaar gesleutelde nieuwe versie van wat ze verkocht hadden stuitte op grote weerstand bij de provincie. Met als gevolg dat het moest worden  opgeschort.

De indeling van de nieuw aan te leggen camping was in strijd met de ambitie van de provincie, zodat ook daar bezwaar tegen werd gemaakt en opschorting niet valt uit te sluiten.

Van enige zelfreflectie van college en raad is geen sprake, er valt vanuit de raad geen onvertogen woord te horen. Iedereen is dik tevreden met de tot dusver geleverde prestatie.

Raadslid de Jong zegt dat we blij mogen zijn dat er “iets” gebeurt en er zijn kiezers die deze opvatting met graagte van hem overnemen.

Blij zijn dat er “iets” gebeurt, zonder te weten waar dat iets ooit toe zal leiden, lijkt het hoogst haalbare te zijn in de Enkhuizer politiek.

Het bovenstaande is geen negativiteit, maar realiteit.

Het komt alleen maar als negatief over omdat alle overige media die hierover berichten voortdurend op zoek zijn naar abonnee’s en adverteerders. Die het prettiger vinden dat ze de meest positieve versie van het nieuws voorgeschoteld krijgen.

Een abonnement op mijn blog is gratis en ik hoef geen adverteerders. Dus kan ik me een realistische voorstelling van zaken permitteren.

Auteur: Pim

Hoe lang blijft een democratie nog een democratie, als alleen het recht van de sterkste geldt? Toon alle berichten van Pim