Blijven volgen.

De gemeente heeft ons recreatieoord voor € 335.000,- verkocht aan een BVtje zonder geld en zonder personeel. Waarna de eigenaars van dat BVtje de hele boel hebben doorverkocht aan weer een ander BVtje, waarvan de eigenaar tevens eigenaar is van Droomparken.

Met als bedoeling het gebied (met behulp van weer een reeks andere BVtjes), te gaan ontwikkelen, zodat vervolgens Droomparken de exploitatie van het gebied ter hand zou kunnen nemen.

De verwachting is, dat het gebied uiteindelijk geheel in handen zal komen van particuliere eigenaren, die daar gezamenlijk (inclusief opstallen, voorzichtig geraamd) ruim 100 miljoen euro voor zullen moeten neertellen.

Deze spectaculaire waardevermeerdering (van € 335.000,- naar 100 miljoen euro) valt voor een deel te verklaren uit de kosten van het bouwrijp maken van het gebied (en de kosten van opstallen), maar dat laat onverlet de extreem goedkope aankoopprijs van de grond.

Gemiddeld € 2,- m2, ofwel 1/3 van de prijs van grasland. Niet bouwrijp, maar wel met bouwvergunning voor 400 kavels.

Deze coulance jegens de ontwikkelaar beperkt zich overigens niet tot de prijs waartegen grond kon worden aangekocht.

Het werd de ontwikkelaar ook toegestaan om werkzaamheden (waarvoor een vergunning noodzakelijk was) uit te voeren voordat de benodigde vergunning was aangevraagd. Terwijl als reden voor de vergunningaanvraag een geheel andere reden werd opgegeven, dan de reden die in de aanvraag stond vermeld.

Tot slot heeft het college haar toezichthouder (de gemeenteraad) er van weten te overtuigen, dat aan de verkoop van het gebied geen verdere kosten voor de gemeente zijn verbonden en dat we daarom onze handen mogen dichtknijpen.

Tien jaar lang heb ik (via Pim’s Prietpraat) de bestuurscultuur in Enkhuizen kritisch gevolgd, om daar per 1-10-2019 mee te stoppen.

Alleen de ontwikkelingen rond de herinrichting van het recreatieoord vind ik interessant genoeg om nog te blijven volgen.