Mijn vraag aan de gedeputeerde was niet al te ingewikkeld, “wordt er door de provincie bezwaar gemaakt tegen het besluit van de gemeente om bebouwing toe te staan op een plek die volgens de provincie bebouwingsvrij moet blijven?”.
Een vraag, die heel eenvoudig met ja of nee had kunnen worden beantwoord, maar dat bleek toch te moeilijk voor de gedeputeerde.
In plaats van de vraag te beantwoorden verwees zijn woordvoerder naar een eerder gegeven antwoord van een andere woordvoerder, dat al evenmin een antwoord was op de gestelde vraag.
Uit het twee keer geen antwoord willen geven, meen ik te mogen concluderen, dat GS geen bezwaar zal aantekenen tegen het door het Enkhuizer college genomen besluit. Bebouwing toestaan op een plek waar de provincie (uit ruimtelijke overwegingen) geen bebouwing wil.
Door geen bezwaar te maken tegen het besluit bevestigt de provincie natuurlijk wel het vermoeden, dat het haar nauwelijks uitmaakt of, wat ze in de provinciaal ruimtelijke verordening heeft vastgelegd, ook daadwerkelijk wordt gerealiseerd.
Bovendien, door geen bezwaar te maken (binnen de daarvoor beschikbare tijd) is het besluit van het college definitief geworden.
Kortom, politieke doelstellingen, die er op papier geweldig uitzien, maar er in de praktijk niet toe blijken te doen. Of, anders gezegd, veel geblaat, maar weinig wol.
Precies het tegenovergestelde van wat Droomparken met haar sponsoring van Feyenoord probeert uit te stralen.
Namelijk, “geen woorden, maar daden.” 😉
Bekend verschijnsel van politici. Geven nooit antwoordt op een gestelde vraag.
LikeLike