Gisteren schreef ik hoe Orez de gemeente in haar greep heeft. Vandaag is het tijd voor een lichtpuntje. Dat bestaat er uit, dat de gemeente het REZ voor een habbekrats van de hand heeft gedaan.
Uiteraard wordt dat ontkent door wethouder Struijlaart, maar het feit dat men weigert om financiële verantwoording af te leggen spreekt boekdelen.
Dat de grond op het REZ voor iets meer dan € 2,- per m² is verkocht probeerde men uit alle macht geheim te houden, hoewel de verkoopprijzen van onroerend goed geregistreerd worden bij het kadaster en door iedereen (tegen betaling) kan worden ingezien.
Raadsleden, die de prijzen wel ter inzage hadden gekregen, dorsten hun kennis niet met anderen te delen, uit angst voor reprimandes van het college. Wat college en raad betreft is alles geheim, tenzij er geen bezwaar is tegen het openbaar maken.
Een uitgangspunt dat lijkt te zijn overgewaaid vanuit de volksrepubliek China.
Als raadsleden geld willen uitgeven hebben ze gewoonlijk onze hulp niet nodig, alleen als ze geld te kort komen wordt ons om advies gevraagd.. https://twitter.com/emilevanmarle/status/1230155493638909952
Dat Orez de kosten voor de openbare voorziening in mindering brengt op de grondprijs die ze bereid is te betalen is duidelijk, maar waarom mogen we de (geschatte) kosten van die voorzieningen niet weten? Zodat we de echte verkoopprijs kunnen berekenen.
Of heeft de gemeente weer eens nagelaten om een offerte van de te maken kosten te vragen?
Kortom, het college stelt alles in het werk om te voorkomen, dat gewone burgers ook maar enig inzicht krijgen in het financiële doen en laten van haar bestuurders.
Voor raadsleden geldt min of meer hetzelfde.
Ook zij hebben te maken met tal van door het college opgeworpen barrières, die het moeilijk maken om inzicht te verkrijgen in de financiële strapatsen van degenen waarop ze geacht worden toezicht te houden.
Raadslieden werken daar trouwens zelf druk aan mee door voor henzelf geldende verordeningen vast te stellen, die inbreuk maken op hun recht (en plicht) tot het houden van toezicht.
Maar goed, ondanks het feit dat inschakeling van Tuin & consorten zeker 1 à 2 miljoen zal hebben gekost is er voor Droomparken nog steeds een redelijke marge overgebleven.
Zo redelijk, dat ik niet verwacht dat Droomparken binnenkort (ondanks dat het niet echt meezit), de handdoek in de ring zal gooien.
En so hep elk nadeel weer se voordeel.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 