Naar aanleiding van mijn laatste stukje over de nieuwjaarsbijeenkomst van het Forum voor Democratie, kwam ik op Facebook ene mijnheer Durty Buszowski tegen, die me liet weten uniek te zijn. Ik citeer hem even letterlijk.
U bent daarentegen wel uniek in het voortdurend afzeiken en aan de schandpaal nagelen van individuen die zich wél constructief inzetten voor de samenleving.
Waarom hij het over “individuen” heeft als hij raadsleden (en alles wat daar omheen hangt) bedoelt begrijp ik niet helemaal.
Het meest recente individu (raadslid) dat ik (in zijn woorden) heb afgezeken was Wim Stolk, raadslid voor de SP en nestor van de raad.
Aanleiding was “de uitspraken die hij tijdens de eindejaarsborrel van de SP had gedaan en door het Dagblad voor West-Friesland waren opgetekend, zodat ze daarmee ook voor de eeuwigheid bewaard zijn gebleven.”
Met zijn eerste uitspraak, over het nut en de waarde van het raadsbrede akkoord, was ik het volledig met hem eens, al betreurde ik het, dat hij die uitsprak pas deed nadat hij al zijn taken had neergelegd.
Wat mij betreft had hij die opvatting beter kunnen uitdragen toen hij nog wél in staat was om veranderingen te bewerkstelligen.
Meewerken, maar achteraf zeggen dat je het eigenlijk niet eens was met waar je al die tijd aan had meegewerkt, roept eerder associaties op van een meeloper, dan van een principiële krachtpatser.
Het tweede punt waarover ik Wim Stolk heb aangesproken was zijn herhaalde bewering, dat er binnen de provincie duistere krachten aan het werk zijn die verhinderen, dat door de raad van Enkhuizen genomen besluiten kunnen worden uitgevoerd.
Stolk staat in zijn bewering niet alleen. Wim Hoogervorst, SP lid en lid van de Provinciale Staten, had eerder al beloofd om in dit complot tussen ZZM en provincie de onderste steen boven te zullen halen. Vervolgens nooit meer iets van gehoord.
Tegenover de bewering van Stolk heb ik een aantal feiten geplaatst. Die feiten maken duidelijk, dat er door het college aanzienlijke beoordelingsfouten zijn gemaakt (waarvoor ze door de provincie waren gewaarschuwd) en dat de raad (door er geen aandacht aan te schenken) ook een beoordelingsfout heeft gemaakt.
Het eerst met een ontwikkelaar afspraken maken over de ruimtelijke indeling van een project, voordat je beschikt over een bestemmingplan, waarin die ruimtelijke indeling is vastgelegd, is zo’n beoordelingsfout. Een fout die er op neerkomt, dat je de huid al hebt verkocht, voordat je de beer hebt geschoten.
Kortom, het vaststellen van gemaakte fouten is niet hetzelfde als het “afzeiken” van hen die voor die fouten verantwoordelijk zijn, beste mijnheer Buszowski.
Dat heet er op toezien, dat zij die deel uitmaken van de politieke macht, op correcte wijze gebruik maken van die (aan hen verleende) macht.
Nu weet ik wel, dat onze politieke machthebbers het niet prettig vinden als anderen (dan die ze zelf hebben aangesteld) er op toezien hoe ze van hun macht gebruik maken, maar dat is (in een democratische rechtsstaat) nu eenmaal het recht van iedere burger.
Bovendien heeft de SP, vanwege haar smaakvolle filmpje tijdens de Europese Verkiezingen, geen enkel recht van spreken meer als het over “afzeiken” gaat.
Die partij neemt van alles en iedereen de maat, maar speelt graag voor slachtoffer, als ze wordt aangesproken over haar eigen doen en laten.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 