Naast machtswellust en machtsmisbruik demonstreert de Enkhuizer raad van tijd tot tijd ook haar “onmacht”.
Zoals bijvoorbeeld bij de verkoop van grond in het recreatiegebied. Verkoop van grond is een bevoegdheid van het college, met één restrictie.
“Indien de uitoefening ingrijpende gevolgen kan hebben voor de gemeente. In het laatste geval neemt het college geen besluit dan nadat de raad in de gelegenheid is gesteld zijn wensen en bedenkingen ter kennis van het college te brengen.”
(Artikel 169 punt 4 gemeentewet)
Heeft de gemeente zich bij de verkoop van de grond in het recreatieoord gehouden aan de gemeentewet?
Het voorkeursscenario was de grond in erfpacht uit te geven, met als mogelijkheid de grond te verkopen als de omstandigheden dat noodzakelijk maakten.
Welke omstandigheden het noodzakelijk maakten om de grond te verkopen valt nergens terug te vinden. Een vraag daarover bleef onbeantwoord. Feit is verder, dat men in staat was in Broekerhaven een vakantiepark te realiseren zonder dat de grond werd verkocht, maar in erfpacht werd uitgegeven.
Het college noemt artikel 169.4 in het raadsbesluit van de vergadering van februari 2016, maar alleen in het kader van een scenario voor de voortzetting van de aanbesteding en NIET als mogelijkheid om bezwaren in te brengen tegen een aanstaande grondverkoop.
Bij die gelegenheid laat het toenmalig raadslid Quasten trouwens weten af te zien van deelname aan het debat, aangezien het om een bevoegdheid van het college ging en dat volgens haar (om die reden) de uitkomst bij voorbaat al vast stond.
Een veel te voorbarige conclusie. Uiteraard kan het college de bezwaren van de raad voor kennisgeving aannemen. Maar mocht het college dat van plan zijn, dan staat het de raad vrij om het vertrouwen in het college op te zeggen en op die manier te verhinderen dat het college haar voornemen (tot grondverkoop) kan uitvoeren.
Samengevat, de verkoop van de grond in het recreatieoord heeft plaatsgevonden zonder dat er rekening is gehouden met hetgeen daarover is bepaald in de gemeentewet.
Dat het college en raad deze gang van zaken liever doodzwijgen begrijp ik, maar dat ze ook door onze ‘waakhond van de democratie’ wordt doodgezwegen, begrijp ik niet.
Feit is verder, dat de grond (juridisch gezien) een jaar geleden verkocht is en dat het college tot nu toe weigert om die verkoopprijs bekend te maken.
In plaats van te eisen, dat de verkoopprijs openbaar wordt gemaakt, neemt de raad er genoegen mee dat het niet gebeurt. Zelf is ze er kennelijk niet in geïnteresseerd en dus wenst ze ook niet op te komen voor de rechten van inwoners. Een beter bewijs van een “onmachtige raad” zal nauwelijks zijn te vinden.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
Chris, ik heb de gunningsleidraad nog eens nageslagen. Dit staat er bij “wensen”:
01. Boven het criterium budgettair neutraal als minimumeis kunnen voor de gronduitgifte via de gunnings- criteria extra punten worden gescoord. Afwijking boven de minimumeis kan langs twee kanten plaatsvinden:
a. via het bieden van een hogere jaarlijkse canon aan de gemeente voor het te sluiten erfpachtcontract voor de private vlekken; of
b. via het bieden van een extra koopsom voor het in eigendom verkrijgen van de private vlekken in plaats van het verkrijgen van de grond in erfpacht.
De grond in erfpacht uitgeven was de minimum eis. Er konden extra punten gescoord worden als de exploitant geld over had (dus de grond aan zou kopen) voor de private vlekken. Verkoop had dus de voorkeur boven erfpacht. De raad hierover vooraf informeren had wel zo netjes geweest. Maar het college zal verwijzen naar dit artikel en dat verkoop dus niet als een verrassing kwam.
LikeLike
Frank, dank voor je reactie.
Nee, de minimum eis was budget neutraal (idioot uitgangspunt waarvan ik nooit een doorrekening heb gezien) en het voorkeursscenario was uitgifte op basis van erfpacht. Zoals ook de grond van SWL en de Uilenbanen in erfpacht was uitgegeven.
Het idee van extra punten was van toepassing in geval er meerdere kandidaten waren, maar hier betrof het een onderhandse gunning.
Artikel 169.4 staat genoemd in het raadsbesluit en dat artikel gaat over de verkoop van grond dus had je als raadslid kunnen weten dat je bezwaren tegen de grondverkoop op dat moment kenbaar had moeten maken.
Maar je kunt dat als college, als je open kaart wilt spelen t.o.v. de raad natuurlijk ook gewoon zeggen. Dat de verkoop van grond de meest waarschijnlijke uitkomst zal zijn van je onderhandse gunning.
Ik krijg heel sterk de indruk dat het college de raad het liefst zo min mogelijk vertelde en haar beslissing om met Peter Tuin in zee te gaan er gewoon heeft doorgedrukt, met de kleinst mogelijke meerderheid.
Overigens, weten jullie (de raad) inmiddels tegen welke prijs de grond is verkocht?
LikeLike
Oke, ik zal het geheel nogmaals eens goed doorlezen. En ja, de verkoop/aankoopprijs is bekend bij de raad. Wij hebben de “ingekuiste” versie ingezien.
LikeLike