Ik schat dat de gemeente, door met Orez in zee te gaan, een paar miljoen aan opbrengst is misgelopen. Geld, dat wat mij betreft beter besteed had kunnen worden aan de bouw van een parkeergarage op de Ossenmarkt of zoiets dergelijks.
Maar stel, dat we niet ontkomen aan de eisen van de provincie en dat het aantal kavels voor vakantiewoningen terug moet naar 80, (gelijk aan de omvang van Broekerhaven) dan kun je er vergif op nemen, dat Droomparken begint te mekkeren over haar verlies aan inkomsten.
Dan zou het heel nuttig zijn, als er iemand in die Participatieclub van Droomparken zou zitten met een beetje zakelijk inzicht. Om het gehuil om vergoeding van geleden schade tot normale proporties te beperken.
Wie het gaan worden kan me niet schelen, zolang ze maar beloven er niet te gaan zitten om er zelf beter van te worden.
Zoiets op persoonlijke titel doen heeft geen zin, want dan leg je verder geen gewicht in de schaal. Daarom roep ik mensen op om zitting te nemen in het participatie comité, met als doel vorm te geven aan het door Droomparken te exploiteren vakantiedorp.
Ik neem aan dat college en raad met een soortgelijke oproep komen. Zodat er sprake zal zijn van een keuze. Wil men het belang van het wettige gezag vertegenwoordigen of wil men het belang van de bevolking vertegenwoordigen?
Als er zich tenminste 5 kandidaten melden, dan organiseer ik een openbare bijeenkomst waarin de kandidaten zich kunnen voorstellen en kunnen worden gekozen. Hoeveel er aan het participatieberaad mogen deelnemen hangt natuurlijk van Droomparken af.
Enfin, ik zie wel wie vertegenwoordiger van de bevolking wil zijn, als die er überhaupt zijn. Het merendeel van de Enkhuizers zijn volgens mij, “door de wol geverfde kat uit de boom kijkers, die liever wat meer betalen dan de autoriteiten voor de voeten te lopen”.
Ter afsluiting een wat ingetogener studio opname van “el pueblo unido”, omdat ik het zo’n mooie meeslepende melodie vind. Niet meer van deze tijd natuurlijk, maar dat ben ik zelf ook niet.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 