Raad, college en het bestuur van de campingvereniging lijken Andries Bruil (directie Droomparken) inmiddels als hun verlosser geaccepteerd te hebben. Vanwege de daadkracht die hij probeert uit te stralen.
Persoonlijk vind ik die daadkracht nogal meevallen. Veel geblaat, maar weinig wol. Zijn belofte, dat de nieuwe camping per 1 april 2020 van start gaat lijkt verdacht veel op de belofte van Rutte, dat iedere Nederlander € 1000,- tegemoet kon zien als hij premier zou worden.
Hoe dan ook, volgens het onderstaande bericht in de krant van zaterdag werpt hij zich nu ook al op als bemiddelaar voor het geschil tussen de gemeente en de provincie.
Bij zoveel hulpvaardigheid kan ik natuurlijk niet achterblijven. Ook ik ben best bereid te bemiddelen tussen gemeente en provincie. Ook al omdat de oplossing tamelijk voor de hand ligt. De, door de provincie gekoesterde opvattingen, serieus te nemen.
Het enige wat een oplossing in de weg staat is de erkenning van de gemeente, dat ze in haar onderhandelingen met Orez BV op ongelooflijke wijze geblunderd heeft en dat Droomparken (die Orez als stroman gebruikte) op het punt staat om daar de vruchten van te plukken.
Ik gun elke ondernemer zijn winstmarge, maar dit gaat, als gevolg de onbekwaamheid van de gemeentelijke onderhandelaars, alle perken te buiten.
Toen ik hoorde dat Droomparken de eigenaar was geworden van de overeenkomst die de gemeente had gesloten met Orez, schreef ik in mijn column van 21 mei 2019, dat ze daarmee de trotse eigenaar was geworden van een dood paard.
Die voorspelling is, zoals de meeste van mijn voorspellingen, uitgekomen.
Droomparken en gemeente hebben inmiddels (noodgedwongen) het oorspronkelijke plan aangepast en daarmee bevestigd, dat het oorspronkelijke plan (zoals voorspeld) niet meer dan een dood paard was.
Verdere aanpassingen zijn noodzakelijk wil het gewijzigde plan uiteindelijk ook geen dood paard blijken te zijn.
Omdat de gemeentelijke onderhandelaars inmiddels hun onbekwaamheid ruimschoots hebben bewezen, is de tijd aangebroken voor een nieuwe, die het belang van Enkhuizen als uitgangspunt neemt en zich niet alleen bekommert om zijn eigen status of die van de raadsleden, die hem in het zadel houden.
Enfin, als Andries Bruil zijn diensten (via de krant) aan de provincie aanbiedt, dan kan ik natuurlijk proberen het zelfde te doen. Als de krant daar aan wil meewerken ten minste.
Ik kan mij niet voorstellen dat je als gemeenteraad , bij zo’n project welke gaat leiden tot een geheel ander aanzien van jouw stad Enkhuizen vanaf het IJsselmeer ,niet voorkomt dat je door de PROVINCIE wordt teruggefloten. Het lijkt mij vrij normaal dat je als GEMEENTERAAD vooral vooraf instemming wilt hebben van de provincie.
Dat er daarna bezwaren worden ingediend tegen het plan van de gemeenteraad is in dit land normaal maar reeds voordat de provincie definitief een besluit neemt krabbelt Droomparken reeds terug. De gemeenteraad moet dus ook terugkrabbelen.
Wat een afgang
LikeLike