Ik heb REZ al eerder vergeleken met Brexit, waarvan de voorstanders denken, dat zodra het Britse parlement een besluit om uit te treden heeft goedgekeurd, het ergste voorbij is.
Het is een misvatting, het moeilijkste deel zijn de onderhandelingen met de EU, die nog moeten worden gevoerd over de nieuwe handelsrelatie.
Voor het REZ geldt precies hetzelfde. De raad denkt, als we de rijen sluiten en unaniem het bestemmingplan goedkeuren, dan zijn de grootste problemen voor de gemeente opgelost.
Helaas, dan beginnen de problemen pas echt, omdat er dan zaken aan de orde gesteld worden, waarvan de raad heeft nagelaten om zich in te verdiepen. Omdat, zoals Keesman (SP) het uitdrukte, men dacht er van uit te kunnen gaan, dat alles wel goed geregeld zou zijn.
Gisteren stond Heemschut in de krant met de mededeling, dat als de provincie niet met een reactieve aanwijzing ingrijpt, Heemschut haar bezwaren zal voorleggen aan de Raad van State. Wat impliceert dat er voor 2023 niets zal gebeuren.
Niets? Jazeker omdat de bezwaren van Heemschut ook het terrein betroffen waarop de nieuwe camping zou worden aangelegd.
Ik had de vage hoop, dat de reactieve aanwijzing van de provincie beperkt zou blijven tot het aantal vakantiewoningen en de rest van het bestemmingsplan goedgekeurd zou worden. Maar als het terrein voor de nieuwe camping ter discussie wordt gesteld, dan heeft dat gevolgen voor de verhuizing die noodzakelijk is, voordat er met de eigenlijke herinrichting kan worden begonnen.
Maar als de nieuwe camping nog niet kan worden aangelegd, dan kan ook de verhuizing niet doorgaan. Iets waarvan de gemeente en Orez vrij recent nog riepen dat hij uiterlijk 1 juli 2020 voltooid zou zijn. Niet dus.
Wanneer houden gemeente en Orez nu eens op om Enkhuizers dingen voor te spiegelen die ze niet kunnen waar maken? Als gevolg van hun volstrekt eenzijdige voorbereiding van het project.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 