Vandaag opnieuw wat oproer in de krant. B&W heeft met Droomparken de afspraak gemaakt dat, als wat nu ontwikkeld wordt succesvol verloopt, er een zoekgebied is aangewezen voor het ontwikkelen van nieuwe plannen.
Het ligt ten noorden van het recreatieoord en in Natura 2000 gebied dus de kans dat daar tweede huizen komen is te verwaarlozen, maar je weet nooit hoe een koe een haas vangt, lijken verontrustte medeburgers te denken.
De laatste keer dat de gemeente een zoekgebied aanwees betrof het een parkeerterrein voor het ZZM. Dat was een jaar geleden en daar hebben we sindsdien ook nooit meer iets van gehoord.
Dus, als het aanwijzen van een zoekgebied de compensatie is voor Droomparken (voor het op spectaculaire wijze mislukken van het plan dat ze van Orez hadden gekocht) dan mogen we onze handen dichtknijpen en stijgt Struijlaart (als onderhandelaar) weer in mijn achting.
Eerder omschreef ik Droomparken (na haar aankoop van Orez) als de trotse eigenaar van een dood paard (doelende op het plan dat ze hadden gekocht). Nu heeft Struijlaart ze kennelijk ook nog blij weten te maken met een dooie mus.
Dit kan niet goed blijven gaan. Als de provincie straks vindt dat 200 huisjes toch te veel van het goede is en ze er maar honderd toestaat, breekt de pleuris pas echt uit en zullen ze bij Droomparken niet meer te paaien zijn met nog meer zoekgebieden of dooie mussen. Dan zal er serieus geld op tafel moeten komen.
Voor Nieuw Enkhuizen is de situatie klip en klaar. Wanneer de situatie speelt (wellicht over meer dan 10 jaar) en Nieuw Enkhuizen bestaat nog, dan zullen ze niet meewerken.
Maar waarom zolang wachten? Waarom dient die partij tijdens de eerstkomende raadsvergadering geen motie in, waarin ze B&W opdraagt deze (kennelijk reeds gesloten) overeenkomst weer te ontbinden?
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 