Bijvoorbeeld dat ik consistent uitga van semi-corrupte motieven. Oh ja? Wat is semi-corrupt eigenlijk. Waarom geeft Christian daar dan niet eens een voorbeeld van. Ik heb de afgelopen 10 jaar bijna 2500 columns geschreven. Daar moeten er toch een paar tussen zitten waarmee je je beweringen kunt illustreren en onderbouwen.
Verder pretendeer ik ook niet “te weten” wat er zich in de hoofden van mensen afspeelt, maar ik constateer wel, dat er soms aanzienlijke verschillen bestaan tussen wat mensen zeggen te zullen doen en wat ze in werkelijkheid doen. En dat die verschillen in doorsnee groter zijn bij politici dan bij andere bevolkingsgroepen.
En dan het wederhoor. Mijn columns zijn een kritisch commentaar op wat er door onze lokale politici wordt gezegd en geschreven en is vastgelegd in bronnen die voor iedereen toegankelijk zijn. Zoals raadsverslagen en krantenartikelen.
De feiten, waar ik mijn commentaar op baseer, zijn dus voor iedereen controleerbaar en staan vast. Dus wat wil Christian bereiken met wederhoor? Dat ik mijn interpretatie van de feiten eerst voorleg aan de politieke autoriteiten alvorens ik ze publiceer?
Dat is in sommige landen niet ongebruikelijk en wordt gewoonlijk aangeduid als censuur.
Maar ook in dit land proberen overheden invloed uit te oefenen over hetgeen er over hen naar buiten wordt gebracht. Dat politieke partijen, die zichzelf zien als onderdeel van de overheid, daar net zo over denken komt dan ook niet als een verrassing.
Wie het niet eens is met mijn interpretatie van de feiten kan dat onder elke column die ik schrijf kenbaar maken. Dat onze politieke vertegenwoordigers daar te ziek, te zwak en te misselijk voor zijn zal iedereen (na 10 jaar) wel duidelijk zijn.
Enfin, morgen het laatste deel van de trilogie, Christian vertelt, Christian vertelt verder, en … Christian kan me nog meer vertellen.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 