Het Comité tot het behoud van het Enkhuizerzand is druk bezig las ik in de krant. Men heeft inmiddels met vrijwel iedereen gesproken. Zelfs met de raadsfracties waarbij het duidelijk is geworden, dat die heel veel NIET weten. De reden ervoor is, zoals ik al eerder heb aangegeven, dat raadsfracties worden geïnstrueerd om alleen maar waarde te hechten aan wat hun door het college of de ambtelijke organisatie wordt verteld.
En dat informatie, die niet afkomstig is van het college, als onbetrouwbaar moet worden beschouwd. Dat is niet van vandaag of gisteren, maar al tientallen jaren zo en is een vast onderdeel van de besluitvormingssystematiek. Door het afschaffen van de oppositie is dit gesloten systeem alleen nog maar meer gesloten geworden.
Enfin, het Comité speelt met de gedachte van een architectencafé las ik. Leuk idee, maar ik vrees dat we inmiddels zover in het proces zijn gevorderd, dat het weinig zal uithalen.
Wat iedereen over het hoofd lijkt te zien, is dat Droomparken inmiddels eigenaar is van het recreatieoord. Juridisch gezien tenminste. Door de aanschaf van Orez is ze eigenaar van de overeenkomst tussen gemeente en Orez en die voorziet er in, dat het hele gebied zal worden overgedragen aan Orez = Droomparken.
Aan die uitkomst valt alleen nog maar te ontsnappen als Droomparken een aanzienlijke schadevergoeding wordt betaald. De gemeente doet nu nog of er aan valt te ontkomen, maar ik heb meer vertrouwen in de deskundigheid van de Droompark juristen dan in de vage voorstelling van zaken die de gemeente op dit moment uitdraagt.
Droomparken heeft meer dan een miljoen betaald voor Orez en dat bedrag (en flink wat daar bovenop) komt hoe dan ook voor rekening van de gemeente, mocht het plan (waar de gemeente mee heeft ingestemd) niet doorgaan.
Bovendien, Droomparken heeft ongetwijfeld kwaliteiten op het gebied het ontwikkelen van vakantieparken. Waarom dan een architectencafé in het leven geroepen als men, via Droomparken, kan beschikken over alle benodigde kennis op het gebied van het ontwikkelen van vakantieparken?
Creëren we met een architectencafé niet een geheel nieuwe illusie. Namelijk, dat niet Droomparken, maar “wij” op een of ander manier kunnen bepalen hoe Droomparken zijn park moet inrichten?
Ik schat Droomparken behoorlijk veel slimmer in dan de Enkhuizer raad en college, dus zullen ze inmiddels wel begrepen hebben, dat het huidige plan het niet gaat halen en dat er een nieuw plan moet komen.
In dat nieuwe plan zal er rekening moeten worden gehouden met de wensen die het ZZM al 6 jaar geleden aan de gemeente kenbaar heeft gemaakt. Wensen waarvoor Droomparken (naar ik aanneem), meer begrip zal weten op te brengen dan college en raad tot dusver. Waardoor een oplossing op korte termijn in zicht komt.
Maar voor het zover is, moeten er eerst nog wat schijnbewegingen worden gemaakt om het gezichtsverlies van raad en college zoveel mogelijk te beperken. Gewoonlijk mag het voorkomen van gezichtsverlies ook nog wel een paar centen kosten en ik twijfel er niet aan of Droomparken zal daar handig gebruik van weten te maken.
Maar je kunt het gerust aan Droomparken overlaten om (rekening houdende met de wensen van provincie en ZZM) een smaakvol vakantiedorp te ontwerpen zonder dat er (in de vorm van een architectencafé) bijstand moet worden verleend.
Uiteraard heeft de raad het recht dat plan af te keuren, maar dan gebeurt er verder niets en dient Droomparken een miljoenenclaim in. De raad doet dus gewoon wat ze normaal gesproken ook doet en tekent bij het kruisje. Iedereen blij.
Droomparken krijgt een (kleiner) vakantiepark, het ZZM parkeergelegenheid en de inwoners van Enkhuizen een strandje zonder dat dit hun een cent heeft gekost. En daar was het toch allemaal om te doen geweest?
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
Ik heb een voormalig raadslid gesproken, die mij inderdaad verzekerde, dat het werk van een raadslid zeer gecompliceerd is. En hij wilde nog niet een tipje van de sluier oplichten m.b.t. die complicaties. Ik heb verbaasd gereageerd over zoveel geheimzinnig doenerij door de door mij gekozen vertegenwoordigers.
LikeLike
Het is de taak van een raadslid de voorstellen goed te keuren die het college van B&W aan hem/haar voorlegt. Hoe moeilijk of gecompliceerd kan zo iets zijn. Er zijn raadsleden die het zichzelf moeilijk maken om al de in’s en out’s van een voorstel te doorgronden. Er zijn er die het niet doen. De laatsten hebben een redelijk goed betaalde bijbaan die ook enig aanzien verschaft en mits lang genoeg volgehouden een koninklijke onderscheiding oplevert.
De geheimzinnigheid vloeit voort uit het feit dat het college beseft dat de ingediende plannen niet zullen doorgaan, maar er klaarblijkelijk geen mechanisme is voor het maken van nieuwe plannen zonder dat dit voor de gemeente aanzienlijke kosten met zich mee zal brengen.
Lang is gedacht dat het mislukken op het ZZM afgewenteld kon worden, maar het verzet geldt in de meeste gevallen de omvang en niet het idee als zodanig.
LikeLike