En dan is er naast de Heemschutpetitie natuurlijk ook nog de brandweerpetitie, die door brandweermannen Eric Keesman en Maurice Raven wordt aanbevolen.
Hun voorstel komt er op neer, dat een planuitvoering die door de provincie in eerdere instantie al is verworpen (het oorspronkelijke bastion model) als uitgangspunt wordt genomen voor nieuwe onderhandelingen met Droomparken.
En dat die nieuwe onderhandelingen er toe zouden moeten leiden, dat een oude wens van Nieuw Enkhuizen (een buitenzwembad) in vervulling zal gaan.
Zo’n buitenzwembad was ooit een verkiezingsbelofte van Nieuw Enkhuizen, waarvoor Maurice Raven (net als zijn vader Jan) op de kieslijst stond.
Vader Jan Raven, die in zijn capaciteit van fractievoorzitter van Nieuw Enkhuizen over deze kwestie tot dusver als het graf heeft gezwegen, steunt (in zijn capaciteit van vader) wel een initiatief van zijn zoon, dat echter gedoemd is te mislukken.
Immers, er wordt voorgesteld een dood paard (het oorspronkelijke bastion model) van stal te halen om Droomparken er toe te bewegen een extra concessie te doen, (aanleg van een buitenbad) boven wat Droomparken reeds met de gemeente is overeengekomen.
Klaarblijkelijk vanuit de veronderstelling dat de huidige bezwaarmakers hun bezwaren zullen opgeven, omdat Droomparken de gemeente een buitenbad cadeau doet.
Het toont aan, dat de Enkhuizer lokale politiek in essentie gebaseerd is op niet waar te maken beloften en dynastieke ambities, maar niet op realistische uitgangspunten.
Mogelijk gemaakt, omdat een aanzienlijk deel van de Enkhuizer bevolking een “realistisch” wereldbeeld gelijk meent te moeten stellen aan een “negatief” wereldbeeld.
De realiteit is, dat de gemeente het recreatieoord inmiddels (door middel van een anterieure overeenkomst met Orez BV) heeft verkocht. Dat Droomparken, nadat de gemeente zich had vastgelegd die overeenkomst uit te voeren (door haar formeel in procedure te brengen), de daaruit vloeiende rechten en plichten heeft gekocht door overname van de bv die eigenaar was van die rechten en plichten.
Vooralsnog zie ik geen reden waarom Droomparken de gemeente niet zou houden aan hetgeen ze met Orez is overeengekomen (de overdracht van het recreatieoord in ruil voor bepaalde door Droomparken te leveren diensten).
Zou de gemeente weigeren die overeenkomst na te komen, dan zie ik niet goed hoe de gemeente een eis tot schadevergoeding zou kunnen ontlopen.
Dat is, vrees ik, de harde realiteit. Het heeft in mijn ogen dan ook geen enkele zin om de Enkhuizer bevolking (door middel van een petitie) voor te spiegelen, dat ze iets krijgen (een buitenbad) door voorstander te zijn van een uitvoeringsmodel, dat reeds door de provincie is verworpen (het oorspronkelijke bastion model).
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
Na een kortstondige periode lid te zijn geweest van NE heb ik mijn lidmaatschap definitief opgezegd. Ook NE heeft tot op heden de kaken stijf op elkaar gehouden wat betreft het REZ. Zet dan als fractie voorzitter van NE ook geen handtekening onder een petitie ook al zet je hem onder je eigen naam het geeft toch te denken.
LikeLike
De rol van politieke partijen hoort in mijn ogen te zijn, richting te geven aan het politieke debat om op die manier de verschillende opvattingen bij elkaar te brengen, maar daar is moed voor nodig. Over die moed lijken de Enkhuizer partijen niet te beschikken. De Enkhuizer raad heeft pas een mening, als ze weet wat de mening van het college is, zodat ze zich daar raadsbreed bij kan aansluiten.
LikeLike