Achter het net vissen.

Het ophouden van de schone schijn is allang niet meer het exclusieve recht van politici en inwoners van ’s Gravenhage. Vrijwel iedereen doet daar tegenwoordig, dank zij de sociale media, aan mee.

En dat is waarschijnlijk ook de reden, dat iedereen zijn schouders ophaalt als er door de gemeente beweringen worden gedaan die in strijd zijn met de waarheid. Bijvoorbeeld zoals de bewering, dat de gemeente in het verleden de regie voerde over de herinrichting van het Enkhuizerzand en dat in de toekomst ook zal blijven doen.

Borstklopperij die niet door feiten wordt ondersteund.

Neem de vraag van EV! over het beschikbaar zijn van de nieuwe camping per 1 april 2020.

Ze luidt, “Welk alternatief bieden gemeente en /of ontwikkelaar als de campingbewoners niet de beschikking hebben over de toegezegde camping?”

Het antwoord van het college is, “Op dit moment wordt alles in het werk gesteld om de nieuwe camping op of rond 1 april 2020 open te hebben. We hebben geen signalen ontvangen dat deze realisatie, om welke reden dan ook, niet haalbaar is. 

De gemeente beroept zich dus op het feit, dat ze (van de toekomstige exploitant) nog geen signaal heeft ontvangen, dat de camping niet per 1 april open zal zijn.

Dat is niet de reactie van iemand die de regie voert, maar de reactie van iemand die weet dat hem niets anders te doen staat dan proberen de schijn op te houden. Hetzelfde geldt trouwens ook voor de raad.

Zolang hij geen signaal ontvangt van de exploitant blijft wethouder Struijlaart er van uit gaan dat de nieuwe camping op tijd klaar zal zijn.

Ook al weet hij, dat er voorlopig geen vergunning kan worden afgegeven zolang het bestemmingsplan niet is aangenomen en onherroepelijk is geworden. En daar kan zomaar een paar jaar overheen gaan.

In een reactie in het NHD (op de door EV! gestelde vragen), zegt de gemeente het te voorbarig te vinden om er van uit te gaan dat er een schadeclaim zal volgen mocht het plan niet doorgaan. Maar in mei 2018 sprak Stuijlaart (ten overstaan van de campingbewoners) geheel andere taal.

Zou het plan niet doorgaan, dan stond de gemeente een miljoenenclaim te wachten. Van die bijeenkomst heb ik een verslag gemaakt dat hier valt te lezen.

Maar dat zou nu opeens NIET het geval zijn? Droomparken koopt het recht op 200 kavels met bouwvergunning. Met een potentiële verkoopwaarde van 20 miljoen.

Maar als van dat recht geen gebruik kan worden gemaakt (omdat de raad dat niet wil) dan volgt er geen eis tot schadevergoeding?

In het jaarverslag van OREZ over 2018 valt te lezen dat die inmiddels bijna 9 ton aan de planontwikkeling heeft uitgegeven. Dat plan hebben ze inmiddels verkocht en naar ik aanneem niet met verlies. Dus de nieuwe eigenaar van “het Plan”, Droomparken zal al gauw meer dan een miljoen betaald hebben om zich de eigenaar van “het Plan” te mogen noemen.

Dat soort van aankopen worden gewoonlijk voorgelegd aan de bedrijfsjuristen. En wat het college ons probeert wijs te maken is, dat de bedrijfsjuristen van Droomparken de aanschaf van “het Plan” hebben goedgekeurd, zonder dat er een afdwingbaar recht op schadevergoeding zou zijn mocht “het Plan” (om wat voor reden dan ook) niet kunnen worden uitgevoerd.

Zoiets kun je waarschijnlijk alleen de raad van Enkhuizen wijsmaken, maar niet een doorsnee van de Enkhuizer bevolking. Die zal er van uitgaan dat de juristen van een bedrijf als Droomparken weten waar ze mee bezig zijn en zich geen knollen voor citroenen laten verkopen.

Wat helaas niet gezegd kan worden van college en raad van Enkhuizen.

Omdat die voornamelijk bezig zijn met het ophouden van de schijn. Bijvoorbeeld dat ze slimmer zijn dan wie dan ook, maar in de praktijk voortdurend achter het net blijken te vissen.

Auteur: Pim

Hoe lang blijft een democratie nog een democratie, als alleen het recht van de sterkste geldt? Toon alle berichten van Pim