De termijn waarbinnen de zienswijzen over het bestemmingsplan Enkhuizerzand konden worden ingediend is inmiddels gesloten.
De volgende stap zal zijn, dat de raad ze gaat beoordelen en zich daarbij zal afvragen of de zienswijzen afdoende argumenten bevatten om het voorstel van het college (in te stemmen met het bestemmingsplan) af te wijzen.
De kans op afwijzing lijkt me niet bijzonder groot, omdat wethouder Struijlaart (bij een eerdere gelegenheid) heeft gezegd, dat als de voorgelegde plannen niet doorgaan er een forse eis tot schadevergoeding zal worden ingediend door de ontwikkelaar.
Die heeft namelijk anderhalf jaar lang intensief met de gemeente samengewerkt om tot het bestaande plan te komen. Struijlaart sprak over een miljoenenclaim, wat het voor de raad heel moeilijk zou maken om de samenwerking eenzijdig te beëindigen.
Het overleg over het risico van een claim zal ongetwijfeld binnenskamers plaats vinden en nieuws daarover wordt niet voor september verwacht.
Het indienen van zienswijzen is gratis, maar het echte werk begint op het moment dat de raad (in weerwil van de ingediende zienswijzen) haar goedkeuring heeft gegeven aan het bestemmingsplan. Dan volgt de gang naar de bestuursrechter, die (naar schatting) zeker 4 jaar zal in beslag zal nemen voordat die is afgerond.
Omdat alle resterende campingbewoners is aangezegd, dat zij hun kampeermiddel voor het einde van het jaar verwijderd moeten hebben en het maar helemaal de vraag is of de toekomstige exploitant de nieuwe camping zal hebben aangelegd, is de kans groot, dat de Belangen Vereniging van Standplaatshouders verlenging van hun contract zullen proberen af te dwingen.
Daarbij komt, dat slechts 40 van de circa 120 overgebleven standplaatshouders een plek kunnen krijgen op de nieuwe camping. Tenminste, als hun kampeermiddel aan de eisen voldoet. Het zou zo maar kunnen dat er geen enkel kampeermiddel is dat aan de gestelde eisen voldoet.
Kortom, het is nog veel te vroeg voor het college om luidkeels in “we zijn er bijna” uit te barsten.