Enfin, de gemeente is er dus in geslaagd om (ongetwijfeld tegen redelijke betaling) een bedrijf (RHO) te vinden, dat bereid is te verklaren dat de ontwikkeling van het REZ niet zal leiden tot verkeerscongestie op de aan- en afvoerwegen.
In dit dossier zijn er al eerder opmerkelijke adviezen aan de gemeente verstrekt. Wat te denken van de makelaar, die de gemeente adviseerde om een erfpachter voor meer dan een half miljoen uit te kopen, door de afkoop van zijn erfpachtcontract voor te stellen als een grondaankoop. (Terwijl de gemeente helemaal geen grond hoefde aan te kopen, omdat ze er al de eigenaar van was)
Of het bedrijfje dat de gemeente adviseerde over de grondverkoop aan ontwikkelaar Orez. Gewoonlijk worden raadsleden geïnformeerd over de kost- of verkoopprijs van grond. Maar in dit geval moest die prijs (uit concurrentie overwegingen (???) geheim blijven. Het enige dat men wilde loslaten was, dat de overeengekomen verkoopprijs marktconform was.
En dan (iets vergelijkbaars) de schuur aan de burgwal, waarvan de gemeente 7 jaar wist vol te houden dat het niet om een schuur ging, maar dat het bouwsel onderdeel was van een woning. Er was zelfs een door de gemeente ingehuurde “deskundige” die deze opvatting bevestigde, maar wiens opvatting uiteindelijk van tafel werd geveegd door de rechter.
Kortom, van het adagium “dat wie de onderzoeker betaalt, tevens de uitkomst van het onderzoek bepaalt” maakt ook de overheid (in dit geval B&W) dankbaar gebruik.
En dus verpatst de gemeente vrijwel ongemerkt (en met goedkeuring van gehele raad) het recreatieoord in ruil voor een paar honderd meter strand en wat parkeerplaatsen.