Een dag of wat geleden schreef ik te verwachten, dat deelname aan het burgerpanel zou tegenvallen omdat, als je ergens in wilt participeren, je je toch een beetje moet verdiepen in de materie.
En dat er nu eenmaal niet veel mensen zullen zijn die zich willen verdiepen in problemen die betrekking hebben op het besturen van de stad.
Het voltallige college is van buiten de stad en hetzelfde geldt voor gemeente-secretaris en griffier.
Met mijn opvatting heb ik de plank echter volledig misgeslagen.
De laatste keer dat ik keek waren er meer dan zevenhonderd deelnemers aan het burgerpanel. Zowel afkomstig uit Enkhuizen als StedeBroec.
Dat is een alleszins respectabel aantal, omdat ik schat, dat bij de politieke besluitvorming in Enkhuizen nooit meer dan 50 burgers (fractieleden en leden van de steunfracties) zijn betrokken.
Nu is het natuurlijk wel zo, dat er aan deelname aan het panel geen eisen worden gesteld en niemand zich dus hoeft af te vragen wat de mogelijke gevolgen zijn van de wensen en verlangens die hij/zij naar voren brengt.
Ruim baan dus voor het Sinterklaas syndroom.
Dat syndroom ontstaat rond het zevende levensjaar wanneer elk kind geconfronteerd wordt met de keiharde werkelijkheid dat Sinterklaas niet bestaat. De meesten zullen knarsetandend dit gegeven accepteren, maar een aanzienlijk aantal doet dit alleen voor de buitenwereld, terwijl ze (onbewust) blijven geloven in het bestaan van een autoriteit die in staat is om hun wensen in vervulling te doen gaan.
Van dit gegeven maken politieke partijen dankbaar gebruik om in verkiezingstijd zaken te beloven, waarvan je redelijkerwijs kunt veronderstellen dat er geen geld voor zal zijn om ze te realiseren. Zo stelde Nieuw Enkhuizen een buitenzwembad in het vooruitzicht omdat een groot aantal mensen had aangegeven een dergelijke voorziening wel leuk te vinden.
De harde werkelijkheid is echter, dat de ruimte voor “nieuw beleid” op de gemeentelijke begroting uiterst beperkt is en dat er dus voortdurend keuzes zullen moeten worden gemaakt.
Maar het maken van keuzes is geen eis die gesteld wordt om te kunnen deelnemen aan het burgerpanel. Daar mag je net zo veel wensen naar voren brengen als je maar wilt.
Het verwerken van al die wensen rechtvaardigt waarschijnlijk het aannemen van extra ambtelijk personeel, wat (gezien de kosten daarvan) weer een (financiële) beperking zal opleveren voor wat betreft de realisatie van die wensen.
Samengevat, burgerparticipatie verhoogt de werkgelegenheid (en de daarmee gepaard gaande kosten) op ambtelijk niveau, maar leidt zelden tot daadwerkelijke veranderingen.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 