Woensdag in het NHD twee pagina’s (toegegeven meer foto dan tekst) over Chris Aalberts die een boek heeft geschreven over de gemeentepolitiek in Den Helder. Palermo aan het Marsdiep.
Dus wat ik de afgelopen 9 jaar ook heb gedaan. Schrijven over de lokale politiek. Hij over Den Helder (omdat hij daar vandaan komt), ik over Enkhuizen omdat ik er woon.
Qua conclusies ontlopen we elkaar niet veel heb ik de indruk. Aalbers komt tot de conclusie dat raadsleden nauwelijks nog invloed hebben op de gang van zaken.
Ze mogen hun mening geven (zienswijze) over de begrotingen van de Gemeenschappelijke Regelingen waar hun gemeente onderdeel van is.
Zoals daar zijn, regelingen voor vuilnis, veiligheid, gezondheid, milieu. Elke regeling heeft een bestuur dat er op toeziet dat de directie haar werk naar behoren doet.
Het bestuur bestaat uit collegeleden van de aangesloten gemeenten.
Het is de directie van de veiligheidsregio die bepaalt of (bijvoorbeeld) de brandweer van Enkhuizen nog steeds mag beschikken over een hoogwerker.
De raad van Enkhuizen mag daar best een mening over hebben, maar als die mening niet gedeeld wordt door de directie, dan mag het bestuur van de Gemeenschappelijke Regeling (waarin Enkhuizen een minderheidspositie heeft) de knoop doorhakken.
Heeft de raad nu al weinig invloed, dat zal alleen maar verder verwateren als ze in de toekomst haar invloed moet delen met participerende burgers.
Zitten raadsleden er op te wachten dat gewone burgers zich gaan bemoeien met de wijze waarop ze hun “werk” doen?
En wat te denken van de ambtenaren? Zitten die echt te wachten op inmenging door de “gewone” burger?
“Burgerparticipatie” is een soort Haarlemmerolie, die de overheid aanprijst als ze zelf geen oplossing weet.
Kan onze overheid de zorg niet meer efficiënt (en tegen acceptabele kosten organiseren) dan is dat geen onkunde van de organisatoren, maar een gebrek aan deelname van de gewone burger en moet de participatiemaatschappij uitkomst bieden.
Kraakt onze democratie in haar voegen, dan is burgerparticipatie de oplossing. Alsof de gemiddelde burger daar zin in (en tijd voor) heeft.
Hem wordt hem in ieder geval niets gevraagd.
Ik vrees dat de zaken gecompliceerder zijn, dan door de overheid wordt voorgesteld en dat al dat geroep om te participeren niet anders is dan een rookgordijn, waarmee men de eigen onmacht tracht te verbergen.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
Jij belicht andere feiten en komt tot andere conclusies dan Aalbers. Jij belicht het bewust verdraaien van voorstellingen en uitkomsten. Met als doel het verzachten van missers. Begrijpelijk maar daardoor kan de politiek zichzelf niet vernieuwen. In dat drama zit niet alleen Enkhuizen. Je inzichten zijn meesterlijk en dragen, voor mij, bij tot meer bewustzijn.
LikeLike
Dank, de bedoeling is, dat we door met elkaar in gesprek te gaan onze inzichten vergroten. Opvallend daarbij is, dat de politiek voornamelijk met zichzelf in gesprek is en niet of nauwelijks met hen die ze zeggen te vertegenwoordigen.
De vernieuwing vanuit de politiek bestaat dan ook hoofdzakelijk uit het uitventen van vage en inhoudsloze begrippen. Zoals transparantie, participatie en raadsbreed akkoord. Waarbij het voeren oppositie als iets bedenkelijk wordt voor gesteld en niet als essentieel onderdeel van een functionerende democratie.
In de strijd om de macht gaat het tussen de politici en de bureaucraten, waarbij politici nauwelijks nog over macht te beschikken en het de voltijd bureaucraten zijn die de dienst uitmaken.
LikeLike