Nu het begrip “transparant” zo langzamerhand zijn glans begint te verliezen, wordt het tijd voor een nieuw woord, waarmee de goedgelovige kiezer om de tuin kan worden geleid. De keuze lijkt te zijn gevallen op “burgerparticipatie”, waarmee onze bureaucraten deelname aan de besluitvorming (door de burger) in het vooruitzicht stellen.
Net zo min als bureaucraten transparantie een goed idee vinden, stellen ze deelname aan de besluitvorming door burgers niet op prijs.
Dat is geen kwaadwilligheid, maar een bureaucratie heeft nu eenmaal zijn eigen wetten en normen met behulp waarvan men zich staande tracht te houden. Begrippen als transparantie en burgerparticipatie staan daarmee op gespannen voet.
In Enkhuizen leidt elk WOB verzoek als snel tot de conclusie dat de gemeente relevante documenten heeft achtergehouden, waarmee men niet alleen de wet niet uitvoert, maar ook de Enkhuizer visie op transparantie definieert.
Men is transparant, maar alleen voor zover de eigen tekortkomingen niet worden blootgelegd.
Ten aanzien van burgerparticipatie, voormalig burgemeester Baas had daar een helder standpunt over. De ambtelijke molens konden alleen maar doorgaan met malen als een raadsmeerderheid daar mee instemde.
In zijn ogen telde alleen de opvatting van de 17 raadsleden en deden de opvattingen van anderen niet ter zake. Vanwege het feit dat ze geen rol spelen bij de besluitvorming. Het streven was dus het verkrijgen van een meerderheid voor het collegestandpunt. Hoe die meerderheid tot stand kwam was van ondergeschikt belang. Alleen het resultaat telde.
Volgens mij hebben (in Enkhuizen) de 17 raadsleden deze gedachtegang in hun hart gesloten. Maar zelfs als ze het zouden ontkennen, dan nog gedragen ze zich er naar.
Men was (na de laatste verkiezingen) nog niet gekozen of men trok zich terug in de eigen (beschutte) kring van raadsleden onder elkaar.
Hoe kun je als burger deelnemen aan een proces, als de raadsleden aard en omvang van een proces (in dit geval de vlucht in een raadsbreed akkoord) zorgvuldig voor de kiezer verborgen houden?
En pas na afloop het resultaat van hun besloten overleg meedelen.
Burgerparticipatie kan alleen slagen als er een structurele bereidheid bestaat om vooraf informatie met de burger te delen.
Het delen van kennis is niet in het belang van onze voltijd-bureaucraten (zoals college en ambtenaren).
Zoals het evenmin in het belang is van onze deeltijd-bureaucraten (zoals onze raadsleden).
Terwijl het doel van politiek is, behoud en uitbreiden van macht.
De fractie van Nieuw Enkhuizen doet op haar website maandelijks verslag over de gebeurtenissen van de aflopen maand en is daarmee een voorbeeld voor de andere fracties, die zich zelfs die moeite niet getroosten.
Maar een verslag achteraf vormt geen basis voor burgerparticipatie. Daarvoor dient de burger vooraf en actief te worden geïnformeerd.
Als zelfs de raad vaak pas in een laat stadium wordt geïnformeerd, dan zal dat voor wat betreft de burger niet veel beter zijn.
Zodat uiteindelijk zal blijken, dat “burgerparticipatie” (net als “transparantie”) politieke toverwoorden zijn zonder inhoudelijke betekenis.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 