Vandaag, 1 oktober bestaat Pim’s Prietpraat 9 jaar. Net geen half miljoen bezoekers. Ruim 2250 columns en 8700 reacties gedurende die 9 jaar. Vrijwilligerswerk waar ik nog steeds plezier aan beleef.
Helemaal zeker weet ik het natuurlijk niet, maar ik heb wel de indruk dat Prietpraat wat vaker wordt gelezen door de leden van de gemeenteraad. Waren er vroeger steevast 2 lezers die alles wat ik schreef waardeloos vonden, tegenwoordig ligt dat aantal tussen de 9 en 11.
Ik denk dan ook, dat zeker de helft van de raadsleden de moeite neemt om af te keuren wat ik schrijf en dat met een neerwaartse duim aangeeft. De overige regenten vinden zelfs dat nog te veel moeite.
Waarom ze, wat ik schrijf afkeuren, is iets waar ze zich niet openlijk over uitspreken. Maar reken maar, dat de verontwaardig daarover breed wordt uitgemeten binnen de veilige beslotenheid van de “wandelgangen”.
Wat een deftige benaming is voor wat gewone mensen het roddelcircuit noemen.
Want zich in openbaarheid over iets uitspreken doen de Breedstraat Bollebozen nu eenmaal niet graag. Kijk maar eens naar de websites die ze hebben. Op een enkele uitzondering na (SP) doet geen enkele politieke partij ook maar enige moeite om haar kiezers bij het politieke proces te betrekken.
Burgerparticipatie blijft daardoor (net als transparantie) een inhoudsloze belofte.
Formeel worden de Breedstraat Bollebozen geacht om toezicht te houden op datgene wat er door college en ambtenaren wordt uitgespookt, maar dat lijkt voor het merendeel van de gekozenen een wat te hoog gegrepen opdracht. Dus beperkt men zich tot het aan elkaar uitdelen van complimenten.
Waarbij het college uiteraard niet wil achterblijven en kwistig complimenten rondstrooit richting de raad. Zeker nu die heeft besloten het fenomeen oppositie af te schaffen. Waardoor het raadswerk niet alleen gezelliger, maar ook een stuk eenvoudiger is geworden.
En daarmee is de lokale politiek verworden tot een soort VvWB.
Een “Vereniging Van Wederzijdse Bewonderaars”, die elkaar met complimentjes de loef proberen af te steken en geen andere verplichting kennen dan elkaar de hand boven het hoofd te houden.