Lastig en onpraktisch

Gisteren liet de gemeente weten, dat ze niet in staat was om (binnen de daarvoor geldende termijn) aan mijn WOB verzoek te voldoen en dat ze de termijn verlengd had tot 8 weken.

Ik weet niet beter of dat is altijd het geval. Niet dat het me wat kan schelen. Ik deed mijn verzoek om te kunnen nagaan of de bewering van het college, dat de architect had aangedrongen op geheimhouding, juist was.

Bij vorige colleges bleken dat soort onwaarschijnlijke beweringen nogal eens uit de duim gezogen en ik vraag me af of het bij deze, a-politieke wethouders, anders zal zijn. Omdat de raad eigenlijk nooit controleert of de beweringen van een college op waarheid berusten, ontstaat er voor colleges een ruimte waarbinnen er van alles en nog wat kan worden beweerd.

Het lijkt me nuttig om die ruimte (door op gezette tijden controle uit te oefenen) enigszins te beperken.

De architect heeft zich laten bijstaan door een advocaat en dat zijn lieden die hun bedoelingen en wensen tamelijk precies weten te formuleren. Mijn verwachting is dan ook dat we straks met enige mate van zekerheid kunnen vaststellen of, hetgeen het college beweerde, daadwerkelijk juist was.

Het oprekken van termijnen door de gemeente vindt overigens niet alleen bij WOB verzoeken plaats.

Pas afgelopen vrijdag werd het raadsvoorstel ingediend ter bekrachtiging van de geheimhouding, waardoor het vrijwel zeker was dat fracties daar onderling geen overleg over konden voeren voor de raadsvergadering.

Overigens is die tactiek contra-productief gebleken en heeft ze niet het beoogde resultaat opgeleverd. Het verzoek om de geheimhouding te bekrachtigen werd door een overgrote meerderheid van fracties van de hand gewezen.

Alleen de technocratisch ingestelde fracties in de raad (VVD en D66), die bemoeienis van de kiezer alleen maar lastig en onpraktisch vinden, bleken voorstander van geheimhouding.