Er zijn een tweetal reacties gekomen op mijn vorige column “Verdraaien van feiten”. Beide spreken over door bestuurders/ambtenaren gemaakte “fouten” en het onvermogen tot het erkennen van fouten door deze beide beroepsgroepen.
Dat is inderdaad een vervelende eigenschap, van zowel bestuurders als ambtenaren, maar helaas gaat het hier niet om “fouten”, maar om wat je alleen als opzettelijke misleiding kunt kwalificeren.
In mijn vorige column geef ik twee eerdere voorbeelden van opzettelijke misleiding, waarbij ik constateer, dat het kennelijk niet uitmaakt wie de verantwoordelijke bestuurders zijn, maar dat “opzettelijke misleiding” een vast onderdeel vormt van onze Enkhuizer bestuurscultuur.
We weten, dat de raadsbrief veel later is verstrekt dan oorspronkelijk de bedoeling was (16 april 2018). We weten ook de reden voor deze vertraging. Het college wilde over de inhoud van de raadsbrief juridisch advies inwinnen bij haar advocaat.
Wat we niet weten is over welk onderdeel van de raadsbrief het college advies wilde, maar het is tamelijk voor de hand liggend, dat dit betrekking had op de geheimhoudingsclausule. Je kunt namelijk als wethouder niet alles wat bij je opkomt “geheim” verklaren. Zou dat wel zo zijn, dan zou het begrip “openbaar bestuur” volkomen inhoudsloos zijn.
Het feit, dat er dus twijfel bestond (en advies is gevraagd) over de inhoud, maakt dat je niet langer kunt spreken van een fout, maar van een doelbewuste actie. Doel van de actie was, de raad er van te overtuigen, dat het verzoek om geheimhouding afkomstig was van de architect en de rol van het college zich beperkte tot “daar niet onwelwillend tegenover te willen staan”.
Uit het interview met de architect (in het NHD) blijkt echter dat het omgekeerde waar was en het hem niet uitmaakt of er wel of geen geheimhouding zou worden betracht.
Maar zelfs al was dat wel het geval geweest, de wens van een architect om de uiteindelijke hoogte van zijn beloning geheim te houden, kan nooit een afdoende argument zijn om de openbaarheid van bestuur dan maar (voor deze gelegenheid) af te schaffen.
We hebben het dus niet over fouten, maar over opzettelijke misleiding. Het is moeilijk voorstelbaar dat alle 17 raadsleden dat over het hoofd zouden kunnen zien, maar gebeurtenissen uit het verleden tonen aan, dat de Enkhuizer raad daar wel degelijk toe in staat is. Men heeft zijn sporen verdiend in het doodzwijgen van pijnlijke kwesties, zeker als die er toe zouden moeten leiden dat de raad ergens het initiatief toe zou moeten nemen.
In het verleden heeft de raad bij doelbewuste misleiding altijd de andere kant op gekeken. Zal dat nu weer het geval zijn? Of is de dualistische bewustwording inmiddels al zover ingedaald, dat men het (als raad) niet langer pikt, dat het college maar door blijft gaan met haar pogingen tot doelbewuste misleiding? We zullen het zien.
Hier ligt wat mij betreft ook een belangrijke taak voor de reguliere pers.
Ze kent de opvatting van het college, ze kent de opvatting van de architect. Beide opvattingen komen niet met elkaar overeen, dus lijkt het me, dat je als krant dan onderzoekt, welke opvattingen er binnen de de raad leven over deze tegenstelling.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
het zijn en blijven een stelletje ,oplichtertjes , en criminelen ,maar zo zit heel regerend nederland helaas in elkaar ,als je eerlijk en oprecht ben dan kom je niet in de top terecht
LikeLike
In de gegeven situatie is er dan sprake van en “fouten” en “misleiding.” De fout bestond er in eerste instantie uit dat men niet onderkend heeft dat de architect op bepaalde grond recht had op een aanvullende verrekening van extra werkzaamheden (onkunde bij zowel de ambtelijke afdeling als de betreffende verantwoordelijke bestuurder). Om die fout niet toe te willen geven is men vervolgens overgegaan tot “opzettelijke misleiding”
LikeLike
De openlijke misleiding betreft de suggestie (door het college) dat de architect geheimhouding verlangde van de schikking die met hem was getroffen. De architect ontkent in het NHD dat hij daar op had aangedrongen.
Het is ook veel waarschijnlijker dat het college heeft aangedrongen op geheimhouding om langs die weg de omvang van hun oorspronkelijke “fout” te kunnen maskeren.
LikeLike