Volgens het Enkhuizer college had de aannemer de verzwaring van de stroomvoorziening in de Drommedaris aangelegd om zichzelf reputatieschade te besparen.
Als je de daarover gevoerde correspondentie leest, blijkt het tegenovergestelde waar. De aannemer probeerde de gemeente de afgang te besparen van een gebouw dat volgens bestek was opgeleverd, maar niet in gebruik kon worden genomen omdat het niet aan de veiligheidsvoorschriften voldeed.
Volgens het Enkhuizer college bedroegen de kosten van de elektraverzwaring in de Drom € 60.000,-, terwijl men gelijktijdig berekende dat ze feitelijk € 20.000,- bedroegen en het verschil (€ 40.000,-) in werkelijkheid de kosten van inrichting waren die de gemeente (in weerwil van gemaakte afspraken) voor zijn rekening nam.
Volgens het Enkhuizer college dient de schikking (die ze trof met de architect van de Drom verbouwing) op verzoek van de architect geheim te blijven. Uit een artikel in het NHD blijkt dat de architect daar helemaal niet op heeft aangedrongen, maar dat het om een wens van het college ging.
Uit het bovenstaande blijkt, dat het binnen de Enkhuizer bestuurscultuur helemaal niet uitmaakt welke wethouders of burgemeester er verantwoordelijk zijn, maar dat het verdraaien van feiten deel uit maakt van het standaardrepertoire van de Enkhuizer bestuurders.
Mogelijk gemaakt door een gemakzuchtige raad, die haar toezichthoudende functie verwaarloost. Wat er uiteindelijk toe zal leiden, dat tijdens de raadsvergadering van 19 juni met veel fanfare het begrip oppositie (= vorm van toezicht) in de ban wordt gedaan en daardoor elke vorm van kritiek (door middel van de raadsbrede coalitie) in de kiem kan worden gesmoord en onschadelijk gemaakt.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
het is gewoon zo dat geen enkele ambtenaar zijn fouten toe wil geven !!!! en daar zijn veel burgers de dupe van , hoofdelijk aansprakelijk stellen zou de oplossing zijn
LikeLike
Het gaat hier om doelbewuste misleiding waarover juridsch advies is ingewonnen en niet om een fout. Men (de raad) zou er verstandig aan doen om inzicht te krijgen in de reden voor dit advies en de inhoud van het advies.
Van hoofdelijke aansprakelijkheid kan volgens mij alleen maar sprake zijn als de architect de gemeente in rechte zou aanspreken over het feit, dat de gemeente de inhoud van die overeenkomst (anders dan was toegezegd) openbaar heeft gemaakt.
De kans dat dit zal gebeuren acht ik nihil. Ik heb gevraagd om inzage in de documenten waarin die afspraak is vastgelegd. Het zal wel weer zo uitkomen, dat niets van wat men zegt te hebben afgesproken, schriftelijk is vastgelegd.
LikeLike
Het blijft moeilijk om als bestuurders fouten toe te geven. Liever de bevolking beliegen en bedriegen dan fouten toe te geven. En dat alleen om geen gezichtsverlies te willen hebben. En natuurlijke een kwalijke zaak dat gemeenteraden dit steeds laat gebeuren. Hoezo vertrouwen in de politiek?
LikeLike
Doelbewuste misleiding kun je niet gelijkstellen aan “het maken van een fout”. Het is aan de raad om te bepalen hoelang zij nog gebruik wil maken van de diensten van een wethouder die zich aan doelbewuste misleiding schuldig maakt.
LikeLike