Vrijwel iedereen is het er over eens, dat met 9 fracties in de raad het vrij ingewikkeld is om een dagelijks bestuur te vormen.
Wat we daarom als hulpmiddel zouden moeten toepassen, is die 9 fracties verdelen over een viertal “stromingen” en de wens uitspreken, dat elke “stroming” in het dagelijks bestuur (college) vertegenwoordigd dient te zijn.
Laten we die “stromingen” vervolgens als volgt definiëren. Sociaal (SP en PvdA), Liberaal (VVD en D66), Lokaal (NE, HEA en EV!) en de Confessionelen (CDA en CU/SGP).
Als de opdracht is om elke stroming in het bestuur vertegenwoordigd te willen zien, dan bestaat de grootst mogelijke coalitie – als je binnen die stromingen de grootste partij neemt – uit SP, VVD, CDA en NE. Samen goed voor 10 zetels. Van deze vier partijen is de SP vrijwel gelijk gebleven (wat gezien de landelijk trend een hele prestatie is), terwijl de andere drie partijen het aantal op hen uitgebrachte stemmen hebben weten te verhogen.
Vrij logisch dus, dat deze “winnaars” eerst gezamenlijk proberen een bestuur te vormen.
Daarom lijkt het me een goed idee als Keesman/Van Reijswoud eerst zouden proberen om samen met CDA en NE een coalitie te vormen.
Tegenover deze coalitie zou dan een oppositie komen te staan die dezelfde stromingen omvat.
Gemeentepolitiek is voor het overgrote deel (80%/90%) het vinden van oplossingen voor praktische problemen. Wanneer het gaat om praktische problemen dan spelen ideologische verschillen nauwelijks een rol. De praktische verschillen tussen de vier stromingen zijn betrekkelijk gering. Tegelijkertijd zijn er nogal wat kiezers die een deel van hun identiteit ontlenen aan het feit dat ze tot een stroming behoren.
Als de Enkhuizer politiek in staat zou zijn om zichzelf te verdelen in vier (voor de kiezer makkelijk herkenbare) “stromingen” dan zou zij daarmee niet alleen zichzelf een dienst bewijzen. Ze zou het voor de kiezer een stuk makkelijker maken om te begrijpen waar het in de formatie om draait. Zeker wanneer het streven zou zijn om elke “stroming” in het dagelijks bestuur vertegenwoordigd te hebben. In de Enkhuizer situatie betekent dat 4 wethouders, waarvan minimaal twee als part-timer.
Misschien geen raadsbreed accoord, maar wel een accoord waarin elke stroming een bijdrage levert aan het bestuur en in die zin is er dus wel sprake van raadsbreed.
Je hoeft niet per se altijd de grootste partij per stroming te nemen, hoewel me dat uit democratisch oogpunt wel het meest wenselijk lijkt. Het CDA kan ingewisseld worden voor CU/SGP, NE voor EV! of HEA, maar niet alle twee tegelijk want dan zou er geen meerderheid meer zijn voor de coalitie.
Tot dusver is de diversiteit van de Enkhuizer raad altijd omschreven als een probleem. Maar als je uitgaat van “stromingen” en je je (als politiek) ten doel stelt om elke stroming op te nemen in het bestuur, dan wordt het allemaal meteen een stuk overzichtelijker. Dat is niet alleen belangrijk voor de politiek zelf, maar ook voor de mensen die eens in de vier jaar gevraagd wordt hun stem uit te brengen.
Vrijwel iedere kiezer kan begrijpen dat de Enkhuizer politiek 4 hoofdstromingen kent. Sociaal, Liberaal, Confessioneel en Lokaal. Als we leren denken in stromingen, in plaats van in individuele partijen, dan is het huidige aantal fracties niet meer zo’n probleem.
Het bovenstaande is niet meer dan een denkoefening. Zou het niet geweldig zijn als onze politieke kopstukken nu eens uit hun schulp zouden durven kruipen en hun opvattingen met ons, simpele kiezers, zouden delen?
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
Redeneren dat lokale partijen een gelijksoortige richting zijn is hetzelfde als redeneren dat de landelijke partijen een gelijksoortige richting zijn.
Lokale partijen onderling liggen net zover uit elkaar als landelijke partijen dat liggen.
Neem als voorbeeld NE en HEA: Die twee liggen net zover uit elkaar in visies op de stad, in wijze van politiek bedrijven en prioriteitsstellingen als HEA en SP dat doen. Dat uit zich het duidelijkst in bijvoorbeeld in het wegstemmen van praktisch elk initiatief van HEA door NE. Daarin doet lokalo NE letterlijk niets onder voor de landelijke partij SP.
Dat maakt intensieve samenwerking tussen NE en HEA dan ook net zo onwaarschijnlijk als tussen HEA en SP.
Ik ben het dan ook niet eens met je artikel en ga voluit voor een raadsbreed akkoord.
LikeLike
Ik zeg nergens dat de lokale partijen gelijksoortig van richting zijn. Dat zeg ik namelijk ook niet van de socialen, liberalen en de confessionelen. Het zijn echter wel stromingen. Als jij denkt dat het eenvoudiger is een raadsbreed akkoord te sluiten met partijen waarvan je tegelijkertijd zegt dat een intensieve samenwerking onmogelijk is, dan ben ik benieuwd naar hoe dat akkoord er volgens jou dan moet uitzien.
Uit de vergadering van afgelopen dinsdag begreep ik namelijk dat niemand daar een vastomlijnd idee over had en dat men aanstaande dinsdag gaat proberen daar meer helderheid over te verschaffen. Dus fijn om te weten dat je ergens “voor” bent, nu alleen nog even vaststellen wat dat eigenlijk inhoud.
En in hoeverre je van raadsbreed kunt spreken als er bijvoorbeeld twee partijen niet mee willen doen aan dat raadsbrede akkoord, maar hun handen vrij willen houden. Of is een raadsbreed akkoord iets dat verder geen verplichtingen met zich mee brengt?
LikeLike
Anders denken, anders doen! Dat dit nu van een lokale partij af moet komen, tekent de vastgeroeste zekerheids-politiek van landelijke partijen, en ik ben benieuwd of ze deze impasse eens gaan doorbreken! Een frisse kijk op dingen kan heel vernieuwend gaan werken!
LikeLike