Eerdaags meemaken

In mijn vorige columns heb ik proberen aan te geven dat, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, niet alles is geoorloofd in de politiek.

Dat heeft niets te maken met politieke voorkeuren, maar met een aantal fundamentele regels die, als ze niet worden gerespecteerd, beschouwd worden als politieke doodzonden, die vrijwel altijd leiden tot een vertrouwenscrisis.

De vraag, of een college het budgetrecht heeft gerespecteerd dient voor alle raadsleden een halszaak te zijn, ook als ze deel uitmaken van de coalitie. De informatieplicht is een raadsbreed belang en over het belang daarvan zou geen verschil van mening mogen bestaan tussen partijen.

De essentie van dualisme is, dat politieke opvattingen van ondergeschikt belang zijn, als het gaat om politieke doodzonden die een gevaar vormen voor het functioneren van onze democratie. In die gevallen hoort de loyaliteit van alle raadsleden bij zuivere democratische verhoudingen te liggen en niet bij partijbelangen.

Ik heb twee voorbeelden ervan besproken (die toevallig beide betrekking hadden op het Dromdossier) en (wat mij betreft) heb ik aangetoond, dat elke raadsfractie op dat punt boter op het hoofd heeft. En dat het daarom ook zo handig is, dat de reguliere pers er geen aandacht aan besteedt, zodat men rustig kan blijven doorgaan met elkaar te verketteren.

Het zou mooi zijn als we daar in 2018 nu eens een punt achter zouden zetten, maar dat hangt er van af hoe realistisch de informateur (en zijn lokale partijgenoten) zich opstellen. Wordt het weer zo’n houtje/touwtje oplossing als 4 jaar geleden of komt men nu met een volwassen benadering?

We zullen het eerdaags meemaken.

Auteur: Pim

Hoe lang blijft een democratie nog een democratie, als alleen het recht van de sterkste geldt? Toon alle berichten van Pim