Gisteren kreeg ik via het hedendaagse communicatiemiddel Facebook, het ongetwijfeld goedbedoelde advies om eens ergens anders over te schrijven, dan over de ongelijke behandeling van Enkhuizen door de SED.
Dit blog bestaat al meer dan 8 jaar, al die tijd schreef ik over zaken (in de lokale politiek) die me opvielen en verbaasden. Ik heb dat kort geleden “hardop nadenken” genoemd.
Omdat ik sinds drie maanden lid ben van een politieke partij veronderstelt de lezer dat dit blog ook wel een propagandamiddel zal zijn van die partij. Mijn partij heeft echter haar eigen website waarop ze de zaken publiceert die zij belangrijk vindt en dat is niet één op één hetzelfde als waarover ik hardop wil nadenken.
Om een concreet voorbeeld te noemen. Een groot aantal leden dat lid is van mijn partij denkt dat het hebben van een buitenbad een belangrijke toevoeging is aan het bestaande zwembad.
Ik respecteer het feit dat een meerderheid dat wil en dat het daarom is opgenomen in ons verkiezingsprogramma. Zo werkt een democratie nu eenmaal. Maar ik heb geen enkele behoefte om over dat onderwerp “hardop na te denken”.
Het enige wat ik echt belangrijk vind (en mijn lidmaatschap van NE hangt daar nauw mee samen) is een gelijke behandeling van Enkhuizers binnen de SED gemeenschap. Binnen twee maanden tijd zijn er twee SED regelingen door de Enkhuizer raad goedgekeurd.
In de ene nemen we ruim 37% van de kosten voor onze rekening, in de andere ruim 45%. Het Enkhuizer aandeel van de bevolking binnen de SED is 31 %. In beide gevallen is onze bijdrage dus aanzienlijk hoger dan op grond van ons inwoner aantal valt te rechtvaardigen.
Als er voor Enkhuizen een bijzonder voordeel kleeft aan een regeling, dan zal je mij niet horen over een hogere bijdrage. Maar als dat niet is het geval is, zoals bij het ontwikkelingsplan, dan vind ik dat ik daar met recht en reden protest tegen mag aantekenen.
Als die protesten van mij (en van andere betrokken burgers) hooghartig terzijde worden geschoven en daar op geen enkele wijze door de machthebbers op wordt gereageerd, dan heb je in een democratie nog maar één andere keuze. Je opvatting voorleggen aan de kiezer.
Zou Michel de Jong Nieuw Enkhuizen niet hebben verlaten, dan zou geen enkele partij mijn bezwaar tegen ongelijke behandeling hebben over genomen. Ze hadden er twee maanden eerder zelf vóór gestemd. Uit onwetendheid, volgzaamheid, wie zal het zeggen?
Met het vertrek van Michel was ook een groot deel van het verkiezingsprogramma van NE meeverhuisd naar Voor Enkhuizen en dat maakte dat NE bereid was om de “ongelijke behandeling van Enkhuizen binnen de SED gemeenschap” in haar verkiezingsprogramma op te nemen.
En dat maakte het weer mogelijk om de opvatting (dat Enkhuizen ten onrechte een hogere bijdrage levert aan de kosten van de ambtelijke organisatie) aan de kiezer voor te leggen, zodat die in staat zou zijn om corrigerend op te treden.
Het oordeel van de kiezer is inmiddels bekend. Het maakt 90% van de Enkhuizer bevolking geen moer uit of ze nu wel of niet teveel bijdraagt aan de ambtelijke organisatie. OK, de kiezer heeft gesproken, maar moet ik daarom over een ander onderwerp “hardop over gaan nadenken”, zoals mijn lezer via Facebook suggereert? Ik zou niet weten waarom.
Ik heb nog steeds het gevoel, dat (mede op mijn aandringen) de kiezers van Nieuw Enkhuizen een belofte is gedaan. Namelijk, dat NE er op democratische wijze voor zal vechten dat Enkhuizen (binnen de SED gemeenschap) een gelijkwaardige behandeling zal krijgen.
Dat zou een stuk makkelijker zijn geweest als de verkiezingsuitslag anders zou zijn geweest, maar om nu al de handdoek in de ring te gooien en te besluiten om “hardop over andere dingen te gaan denken” is me wat te vroeg. Laten we eerst even afwachten hoe het nieuwe bestuur er uit gaat zien.
Gaan we de kant uit van een mandarijnenbestuur, zoals lokale denkers als Van Reijswoud en Koning voorstaan, of blijven we bij de vertrouwde opstelling van coalitie en oppositie, waarbij de laatste geacht wordt om het doen en laten van de eerste (op bruikbaarheid) te controleren. Ik ben benieuwd.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
er gaat niets veranderen chris ,het blijft ja knikken en nee schudden op commando , alleen ,of ze ook gaan springen dat weet ik niet
LikeLike
Hmm, de vraag is natuurlijk op de SP er in slaagt om zich (met behulp van een SP informateur) in de zittende coalitie te wurmen. Keesman als wethouder voor financiën bijvoorbeeld. Dan heb je een meerderheidscoalitie van 10 tegen 7 en de stabiliteit waar iedereen zo verzot op is.
LikeLike