Wat ik in het verleden nog wel ontroerend vond, was, dat ik zeker twee lezers had die alles wat ik schreef afkeurden. Het maakte niet uit wat of waarover. Elk berichtje had altijd twee negatieve duimpjes. Ik weet uiteraard niet wie het zijn, maar je bouwt toch een zekere band op met elkaar.
Ik weet ook niet of ze ooit lazen wat ik schreef. Soms, 5 minuten na verschijning, meteen een negatieve duim, maar nooit een inhoudelijk reactie. Toch een zekere vorm van toewijding, vind ik.
Elke keer weer op de site melden, duimpje klikken en dan weer wegwezen. Niet af en toe, maar altijd.
Nadat ik gezegd had lid te zijn geworden van Nieuw Enkhuizen is het aantal positieve duimpjes afgenomen en negatieve duimpjes toegenomen. Door lid te worden van een politieke beweging raak je in dit land kennelijk vrienden kwijt en krijg je er tegenstanders bij.
Lang leve de grauwe middelmaat die nergens bij wil horen uit angst “vrienden” te verliezen.
Maar waar ik toch wel verbaasd over ben is dat ik het hoogste aantal negatieve duimpjes ooit (12 tot nu toe) heb gescoord op de aankondiging van een evenement.
Waarin onze collega’s van “Enkhuizen Vooruit” aankondigen voorlichting te zullen geven over een aantal brandende vragen. Zoals, betalen we werkelijk te veel (zoals ik van mening ben) en bestaat er een mogelijkheid dat we het teveel betaalde terug kunnen krijgen.
Aanstaande dinsdagavond krijgen we daar, dank zij de inzet van Enkhuizen Vooruit, een antwoord op. Ik heb natuurlijk wel een vaag voorgevoel wat dat antwoord zal zijn, maar laten we niet op de zaken vooruit lopen en de antwoorden van Struijlaart, maar natuurlijk ook Michèl de Jong en Stella Quasten afwachten.
Over de teruggave van hetgeen er reeds is weggeven ben ik vrij optimistisch. Waar Nieuw Enkhuizen namelijk om vraagt is niet om een speciale behandeling. Nee, we willen alleen maar een gelijke verdeling van de kosten van de uitbreiding van de ambtelijke organisatie. Die uitbreiding vind namelijk niet plaats omdat Enkhuizen er om heeft gevraagd, maar omdat de ambtelijke organisatie (die voor alle drie gemeenten werkt) dat graag wil.
Nu kan ik me voorstellen dat politici elkaar graag te slim af willen zijn en steeds op zoek zijn naar de mogelijkheid om anderen een oor aan te naaien, maar volgens mij leeft dat niet zo onder de gewone bevolking. De meesten van ons zullen tevreden zijn met L.E.F.
Ofwel vrijheid, gelijkheid en broederschap. Moet er geïnvesteerd worden in de ambtelijke organisatie? Jammer, maar laten we er dan wel voor zorgen dat we allemaal dezelfde bijdrage leveren en niet proberen om er voor ons zelf een slaatje uit te slaan.
Maar misschien ben ik verschrikkelijk naïef op dat punt, wie zal het zeggen.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 