In buitenhof afgelopen zondag de voormalig ombudsman Alex Brenninkmeijer met een mooie kwalificatie.
Het meeloop parlement. Het idee dat ons parlement niet langer een besef van haar taak tot controleren heeft (en in dat verband aan waarheidsvinding doet), maar van media relletje naar media relletje hobbelt.
Zou je dat ook van de gemeenteraad in Enkhuizen kunnen zeggen? Meelopers, die zolang er zich maar een enigszins plausibele verklaring aandient, niet op zoek gaan naar de waarheid?
Als je kijkt naar het Dromdossier, dan kun je bijna niet anders dan concluderen dat vrijwel de gehele raad bestaat uit meelopers. Wiens hoogste taak is te voorkomen dat pijnlijke waarheden aan het licht komen, of (wanneer dat onmogelijk blijkt) er voor te zorgen dat die waarheid volledig genegeerd wordt.
Dat (met behulp van boekhoudkundige manipulaties) de illusie in stand wordt gehouden dat de kosten van de verbouwing bijna een half miljoen lager waren dan in werkelijkheid het geval was.
Dat gemaakte afspraken (door de stichting) niet werden nagekomen, waardoor de gemeente gedwongen werd om tienduizenden euro’s extra te spenderen. Ook iets waar geen enkel raadslid zich druk over wilde maken.
En als raadsleden zich ergens niet druk over maken, dan ziet ook de waakhond van de democratie (de vrije pers) geen reden om zich ergens druk over te maken.
En toen het college ruimhartig erkende dat ze de betalingsafspraken met derden niet vastlegde of bevestigde was er geen raadslid dat verblikte of verbloosde vanwege deze uitzonderlijke bedrijfsvoering. Er werd niemand tot de orde geroepen, er werden geen maatregelen voorgesteld. Men accepteerde domweg dat de democratische controle op gemaakte afspraken (wegens het ontbreken van documenten) onmogelijk was gemaakt.
Het was de afgelopen 4 jaar tamelijk onthutsend om te ervaren dat vrijwel geen enkele fractie behoefte had de waarheid in deze kwestie te achterhalen. In een poging daartoe had ik een WOB verzoek gedaan om inzage te krijgen in onderliggende documenten. Iets wat raadsleden en de reguliere pers ook hadden kunnen doen, maar waarschijnlijk te veel moeite vonden.
Aan de hand van die documenten heb ik tal van door de raad gekoesterde aannames weten te weerleggen, zonder overigens enig merkbaar resultaat. Met als uiteindelijke apotheose, de raadsvergadering van 12 december 2017 waarbij het college voorstelde om datgene te doen waartegen de raad zich de voorgaande jaren (met behulp van absurde drogredenen) steeds had verzet.
Namelijk, de aannemer te betalen voor de werkzaamheden die hij voor de gemeente en de stichting had verricht.
Brenninkmeijer is een beschaafde en erudiete man. Zijn conclusie, dat onze volksvertegenwoordigers eerder meelopers zijn dan onafhankelijke geesten die het als hun taak zien om de overheid te controleren (en om die reden aan waarheidsvinding doen) deel ik dan ook volkomen.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
denk dat ik maar voor m,n zelf begin ,geen boekhouding bijhouden ( doet de volksvertegenwoordeging toch ook niet ) hoef ik ook geen belasting te betalen , joh dat zouden meer mensen moeten doen 🙂
LikeLike