Geheel op eigen kracht en zonder aanmoedigingen van mijn kant is de Enkhuizer Raad er in geslaagd om afgelopen dinsdag een nieuw dieptepunt te bereiken op het gebied van mierenneuken.
Ik bedoel natuurlijk niet dat men “bezorgd” is over het feit dat het SED gedurende de komende 5 jaar de gemeente bijna 5 miljoen meer kost dan eerder was begroot. Er hoeven dit jaar weliswaar nog geen belastingen te worden verhoogd, maar dat soort garanties zijn gewoonlijk maar één jaar geldig.
Als de reserves slinken, wordt iedereen zenuwachtig en komen belastingverhogingen snel naderbij.
Nee, waar ik op doel is het feit dat raadslid Quasten werd verweten zich schuldig te maken aan belangenverstrengeling. Omdat ze als “aanwaaivrijwilligster” (heerlijk woord) had geholpen bij een schooltuinen project. Terwijl ze als raadslid (door middel van een Motie Vreemd Aan De Orde Van De Dag) had aangedrongen op de realisatie van een schuilplek voor de aan dat schooltuinproject deelnemende kinderen. Voor het geval dat die zouden worden overvallen door een regenbui.
OK, wat mij betreft niet direct een wereldprobleem. Ik weet dat het tegenwoordig niet ongebruikelijk is dat kinderen (als het regent) met de auto naar school worden gebracht. Het kan ook zijn dat Stella nog nooit van “buienradar.nl” heeft gehoord. Maar wat de redenen voor haar pleidooi ook mogen zijn geweest, je moet beschikken over een levendige fantasie wil je haar optreden kenmerken als “belangenverstrengeling”.
Het was Karin Kunst (PvdA) die dit “probleem” aan de orde stelde. Nu is die wel vaker in de war, dus dat wekt geen verbazing, maar wat wel verbazing wekte was dat de voorzet van Kunst gretig werd ingekopt door burgemeester Baas. (PvdA)
Hij verbood Quasten deel te nemen aan de stemming, indien te voorspellen viel dat haar stem van doorslaggevende betekenis zou zijn.
U leest dit goed. Eén van de belangrijkste rechten van een raadslid is zijn stemrecht. Het is echter niet alleen een recht, maar ook een plicht. Raadsleden mogen zich niet aan die plicht onttrekken, anders dan door fysiek de vergaderzaal te verlaten.
Verlaat men de raadszaal niet, dan is men verplicht zijn stem uit te brengen.
Baas lapt dit alles aan zijn laars en verbiedt Quasten om te stemmen als die stem van doorslaggevende betekenis zou zijn. Kortom, zolang Uw stem er niet toe doet mag U stemmen. Doet ze er wel toe, dan bepaal ik, burgemeester van Enkhuizen, of U wel of niet aan de stemming mag deelnemen.
Zo zijn de regels, dat is het spel en zo moet het gespeeld worden. De Enkhuizer versie van democratie.
Een enkeling (ik meen Langbroek) reageert nog op deze flagrante inbreuk op rechten (en plichten) van een raadslid. De rest zit er als gewoonlijk als makke schapen bij. De griffier, werknemer van de raad, met als taak de raad in haar functioneren bij te staan, doet er het zwijgen toe.
Nu we het toch over belangenverstrengeling hebben, het volgende. Baas zelf was voorzitter van het comité van aanbeveling tot verbouwing van de Drom. In die capaciteit heeft hij alle vergaderingen die over de verbouwing gingen voorgezeten. Hetzij als voorzitter van de raad, dan wel als voorzitter van het college.
Vanwege die verbouwing hebben twee wethouders het veld moeten ruimen wegens wanprestaties. De stichting Drommedaris (voornaamste pleitbezorger van de verbouwing) is door het college (waarvan Baas meestemmend voorzitter is) verschillende keren “gematst”.
De laatste keer door meer dan € 20.000,- aan inrichtingskosten (waarvoor de afspraak gold dat ze voor rekening van de stichting zouden komen) door de gemeente te laten betalen. Zonder dat de raad daar zelfs maar over werd geïnformeerd.
Goed, we hebben dus twee vormen van vrijwilligerswerk. De een beveelt een verbouwing aan en regelt dat de grootste belanghebbende bij die verbouwing binnenskamers allerhande financiële douceurtjes krijgt toebedeeld.
De andere helpt bij het schooltuinwerk en meent (op grond van de daar opgedane ervaringen) een schuilgelegenheid voor kinderen te moeten aanbevelen.
De een wordt geen strobreed in de weg gelegd, de ander wordt belangenverstrengeling verweten.
Zo werkt de Enkhuizer democratie, uit vrees voor hen die boven ons zijn gesteld, doodt men zijn (en onze) kostbare tijd met mierenneuken.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
Er is er in die gemeenteraad ook werkelijk niet 1 die zich enig niveau kan aanmeten. Belangen wat . Ze weten in ieder geval niet wat het betekent. Voorbeelden genoeg.
LikeLike
Twee jaar geleden schreef mevr. Quasten, ten aanzien van het hertenkamp, dat er “veel werk was verzet” en dat “men goed op koers zat”. Ze was, ik citeer, “tevree”. Ondergetekende daarentegen was sceptisch, en dat werd me niet in dank afgenomen. Ik kreeg te horen dat ik “niet spoor” en werd zelfs een “stalker” genoemd.
Inmiddels zijn we twee jaar verder. Op het hertenkamp is niets gebeurd. De hokken zijn vermolmd, het is er modderig, rommelig en het wemelde er afgelopen zomer van de ratten. Leekerweide stopt met het beheer, de gemeente onderhandelt met de Witte Schuur over een overname (de gesprekken zijn nog bezig, terwijl al zeker is dat Leekerweide per 1 januari aanstaande stopt, dus de klok tikt…) en voor de betrokkenen ter plaatse is het, opnieuw, een en al onzekerheid. Mijn scepsis twee jaar geleden, kortom, was terecht. Quastens tevredenheid daarentegen, zo blijkt, voorbarig.
Ik hoor op het hertenkamp al tien jaar gelul over verbouwingen. Ik sta er in de prut, tussen de rommel, werk in vermolmde hokken en moest, afgelopen zomer, tijdens het middageten letterlijk toezien hoe de ratten langs en onder onze tafel liepen. Qua ‘karma’* vind ik dit dan ook geweldig. Hoe vaker mevr. Quasten in de regen op de schooltuinen werkt, hoe beter – en dan het liefst in van die extreme hoosbuien, al dan niet met een beetje bliksem incluis.
* inhoudelijk lijkt het me verder prima hoor, zo’n afdakje voor die kinderen, en Baas’ gemuggenzift in deze is inderdaad tamelijk mierenneukerig, maar het ging me nu even om de ‘karma’ 😉
LikeLike