Criminele raadsleden?

In de krant van zaterdag maar liefst twee pagina’s over de crimineel, die aast op politieke invloed. In het bericht wordt de nadruk gelegd op de (tijdens de aanstaande verkiezingen) nieuw te kiezen raadsleden. Aanbevolen werd, om nieuwe kandidaten beter te screenen.

Het probleem wordt ook in Enkhuizen serieus genomen. Op de agenda van de  presidiumvergadering van 19 juli 2017 staat het volgende onderwerp;

• De griffier zal de besturen van de politieke partijen in Enkhuizen uitnodigen voor een informatieavond in september over integriteitstoetsing voor kandidaat raadsleden; ook de burgemeester zal tijdens deze informatieavond een bijdrage leveren.

Ja hoor, ze bedenken het waar je bijstaat. Er moet weer eens een niet bestaand probleem worden opgelost omdat ze anders niks te doen hebben.

Burgemeester en griffier die als Don Quichot en Sancho Panza ten strijde trekken tegen een vermeend gevaar. Want er is natuurlijk geen doorgewinterde crimineel die tijd en geld gaat besteden aan iemand van wie nog maar moet afgewacht of hij wordt gekozen.

En die, als dat gebeurt, helemaal niets te vertellen heeft en er gewoon zit om de dingen die hem door bestuurders en ambtenaren  worden voorgelegd goed te keuren.

Als je als crimineel invloed wilt uitoefenen dan doe je er veel verstandiger aan om aan te pappen met lieden die wel over enige invloed beschikken.

Zoals de burgemeester, de wethouder of de hoge ambtenaar. Enkhuizen is daarbij een bijzonder vruchtbaar werkterrein.

Daar kun je werkzaamheden begroten op € 100.000,- om ze een jaar later te begroten op € 20.000,- zonder dat een haan er naar kraait.

Zonder dat er ambtelijke stukken beschikbaar zijn waaruit kan worden afgeleid hoe een dergelijke ommekeer zich heeft voltrokken.

Het zou zo maar kunnen dat de twee hoofdpersonen, die toevallig allebei  Jan heten, met elkaar hebben afgesproken, “als jij nu een offerte in elkaar flanst, dan zorg ik er voor dat hij door de raad wordt aangenomen en delen we het verschil”.

“Weet je wat, we proberen het gewoon en als het niet lukt, dan proberen we het nog eens voor een lager bedrag en desnoods een derde keer.”

“Is het dan nog niet gelukt, dan laten we de boel de boel en moet je een verlies nemen van € 10.000,-, maar dat kan bruin wel trekken neem ik aan. En maak je vooral ook geen zorgen om die andere Jan, die de boel zogenaamd in de gaten moet houden.

Dat regel ik wel met hem en die is bovendien veel te druk criminele aspirant-raadsleden de pas af te snijden”.

Voor een dergelijke gang van zaken hebben we een goed Nederlands woord. We noemen het een Janboel.