In mijn vorige bericht stelde ik dat Paljas zich slechts bezig wilde houden met toezicht (op de macht) en dat verhoudt zich naar mijn mening niet met de wens om de macht te willen veroveren.
Dat is iets wat elke politieke partij uiteindelijk nastreeft. Daar is verder niets mis mee. Je hebt nu eenmaal macht nodig om zaken te kunnen realiseren.
Maar er bestaat ook nog zoiets als machtsmisbruik en de praktijk leert, dat in hun voortdurende strijd om het verwerven van macht, politici nog wel eens hun hand over het hart strijken wanneer je zou kunnen spreken van machtsmisbruik.
De coalitiepartijen (ongeacht de samenstelling van de coalitie) vertonen een opmerkelijke flexibiliteit wanneer het gaat om het ontdekken en benoemen van machtsmisbruik.
De oppositie kent in dat opzicht wat minder terughoudendheid, maar gaat in veel gevallen uiterst selectief te werk.
Want wie weet, morgen kun je zelf deel uitmaken van een coalitie en wat je vandaag als machtsmisbruik kwalificeert kan morgen tegen je worden gebruikt.
Gisteren was de parlementaire enquête over de hoge snelheidslijn breed in het nieuws. De gebruikelijke verwijten aan ministers die de kamer onvolledig (en dus onjuist) hadden geïnformeerd.
Maar deze keer werd ook de hand in eigen boezem gestoken. Onze vertegenwoordigers (de Tweede Kamer) blaffen wel, maar bijten nooit.
Als er gekozen moet worden tussen een grondbeginsel van onze democratische orde (juiste en volledige informatie aan de volksvertegenwoordiging) en het partijbelang, dan delven de democratische grondbeginselen altijd het onderspit en krijgt het partijbelang (vaak nauw verweven met het persoonlijke belang) de voorkeur.
Dat gebeurd niet alleen op nationaal niveau, maar ook lokaal. Paljas was een poging om onze democratie te bevrijden uit de verstikkende houdgreep van partijpolitieke overwegingen.
We zullen nooit weten of ze daar in zou zijn geslaagd, maar het leek me in ieder geval de moeite waard om de kiezer in staat te stellen een keuze te maken.
Nogmaals, ik heb niets tegen macht op zichzelf of het gebruik er van. Maar bij elke uitoefening van macht ligt altijd het gevaar van corrumpering op de loer en de vraag is dan ook of onze bestaande gewoonten en gebruiken ons daar afdoende tegen beschermen.
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat dit niet het geval is en dat we moeten blijven zoeken naar betere methoden en middelen.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
De paljas had als doel om de lokale democratie uit de verstikkende greep van de (huidige) partijpolitiek te redden. Om dit te bereiken moest Paljas een partij worden, onderdeel van die partijpolitiek. Het fundamentele verschil is dat de macht (aantal zetels) van Paljas geen stemmacht zou zijn, er zou geen gebruik van gemaakt worden.
Een nobel streven om een nieuwe partij op te richten die de huidige (partij)politiek wil veranderen. Echter is elke politieke partij eens opgericht om de politiek te veranderen. Daar ben jij geen uitzondering in.
De cirkelredening: Om de partijpolitiek te doorbreken richt ik een politieke partij op. Je stelt tot doel om Enkhuizen uit de verstikkende greep van de partijpolitiek te halen. Je hebt je niet bedacht dat je zou bijdragen aan de verstikking, als de werkelijkheid is zoals je het je voorstelt.
Het streven naar macht is geen doelstelling op zich. Het is een instrument om besluiten te beïnvloedden die de samenleving veranderen. De gemeenteraad waar Paljas onderdeel van moest worden, is naast een wetgevend óók een controlerend instituut. Om die controle uit te voeren beschikt de raad over instrumenten om de uitvoering van beleid te sturen. Hoe meer stemmacht een partij heeft, hoe meer de partij kan bepalen. kortom, om een controlerende taak uit te voeren , om te blaffen én te bijten, heb je stemmacht nodig.
Dus Paljas wilde onderdeel worden van de raad om een controlerende taak uit te voeren, maar weigert gebruik te maken van de stemmacht en dus de instrumenten die controle mogelijk maken?
Men blaft wel maar bijt niet, echter om dat te veranderen stel je voor een tandeloze hond in te zetten: de Paljas.
LikeLike
Ach, ach, ach. Zoveel grote woorden en zo weinig inzicht.
Paljas is geen politiek partij maar een vereniging. Haar doelstelling is de politieke discussie te bevorderen. Als voornaamste middel ziet het in standhouden van dit blog, met als laatste en uiterste middel het voordragen van kandidaten voor de gemeenteraad.
Het liefst zouden we daar de positie van waarnemer hebben ingenomen, maar dat bleek wettelijk niet mogelijk. We hebben de kiezer ook geen partij programma voorgelegd. In de door de gemeente uitgegeven verkiezingskrant bleef de voor ons gereserveerde ruimte blanco, omdat we niet wilden voldoen aan de door de gemeente gestelde eis om in 3 keer vijftig woorden 3 programma punten te bespreken.
Onze enige recommandatie behoorde volgens mij te te zijn dat ik 5 jaar lang kanttekeningen had geplaatst bij het gevoerde beleid. De tekst die daar naar verwees werd geweigerd door de gemeente.
De overige 9 partijen hebben uiteraard wel de voorgeschreven bijdrage geleverd. Ze leken opvallend veel op elkaar. Vooropgesteld dat ze financieel verantwoord waren had Paljas ze ook gewoon gesteund.
De bedoeling is nooit geweest om het politieke bestel te verstoren, daarom hebben we vooraf verklaard niet meer dan twee zetels te willen bezetten ongeacht het behaalde aantal stemmen. Ook met 15 zetels kunnen je besluiten nemen. Een coalitie van 8 tegen 7 zetels is net zo goed een meerderheid als een van 9 tegen 8. De intentie was die meerderheid te respecteren als zijnde de uitdrukking van de politiek wil van de bevolking van Enkhuizen. Tenzij er volgens ons sprake zou zijn van politieke doodzonden, zoals het met de voeten treden van het budgetrecht van de raad of het onjuist en onvolledig informeren van de raad.
Kortom een college dat zich hield aan deze grondrechten had van Paljas niets te vrezen.
Volgens mij is D66 ooit opgericht om de politiek te veranderen, maar die fase heeft ze inmiddels achter zich gelaten en is ze een partij geworden als alle anderen die meedraait in het systeem.
Alle andere partijen die ik ken zijn opgericht om de maatschappij te veranderen en niet de politiek. Tot slot een letterlijk citaat
“Hoe meer stemmacht een partij heeft, hoe meer de partij kan bepalen. kortom, om een controlerende taak uit te voeren , om te blaffen én te bijten, heb je stemmacht nodig.”
Op basis van die redenatie moeten de Volksrepubliek China en de voormalige Sovjet Unie wel lichtende voorbeelden zijn. Slechts 1 partij die over alle macht beschikte. Typisch landen waarin niet alleen geblaft, maar ook gebeten wordt/werd.
Misschien zou je, voordat je ideeën van anderen belachelijk probeert te maken, eens uit de tredmolen moeten stappen waarin je nu nog zo vrolijk in rondstapt.
LikeLike
Dat je mijn reactie ziet als het belachelijk maken van jouw ideeën is een misvatting. Dat ik daar mijn eigen kanttekeningen bij heb, klopt helemaal.
Het verhaal over Paljas als vereniging in plaats van een partij, lijkt me sterk gezien je deelname. Dat je een partij bent die het fundamenteel anders wilt doen, kan ik inkomen. Dat je niet binnen de lijntjes van de gemeente wilt kleuren begrijp ik. Echter maakt dat je ook niet anders dan andere partijen, ieder doet dat op zijn eigen wijze. Koppigheid is ook de raad niet vreemd en in veel gevallen terecht.
De uitspraak over de Sovjet laat ik liggen. Jij begrijpt ook wel dat stemmacht niet automatisch betekend dat er moreel juiste keuzes worden gemaakt. Dat een grotere stemmacht, meer inspraak betekend is algemeen bekend. Als die macht niet goed wordt ingezet staat het je vrij een eigen partij te stichten. Mocht die de verkiezingen niet halen, blijkt de bevolking anders dan jij te willen.
Kortom, dat je als politieke partij niet binnen de lijntjes kleurt als andere partijen doets niet af aan het feit dat je een politieke partij bent. Anders geloven zou, in mijn ogen, een verkeerde voorstelling van zaken zijn. Dat is goed praten, verkeerd benoemen.
Rest me te zeggen dat het je zou sieren wanneer je de discussie bij de inhoud houdt. De stelling dat je ideeën belachelijk worden gemaakt, is niet van toepassing. Ik twijfel aan de houdbaarheid van je idee, aan de onderbouwing mag je twijfelen. Hopelijk mag ik vertrouwen op enige weerbaarheid in je reacties. Dat zou de zuiverheid ten goede komen.
LikeLike
Dat ik het bij de inhoud moet houden vind ik een gotspe. Jij trekt conclusies op basis van feiten die je niet kent of aantoonbaar onjuist zijn.
Net als Bokhove en van Oostende voor de verkiezingen probeer je van Paljas een partij maken omdat dat het enige concept is dat jullie kunnen bevatten. Maar partijen die de politieke cultuur willen veranderen voelen zich vroeg of laat (om electoraal succes te boeken) gedwongen deel te nemen aan de bestaande cultuur, waarna er niets meer terecht komt van de beoogde veranderingen. Zie D66.
De enige die zich buiten de bestaande politiek cultuur plaatst is de PVV en die is volgens de laatste polls nu al veel groter dan beide regeringspartijen samen.
Ook Paljas heeft zich nadrukkelijk buiten de bestaande politieke cultuur willen plaatsen. Niet met behulp van de simpele slogans die de PVV voert en die waarschijnlijk een groter electoraal succes hadden gewaarborgd.
Maar met de belofte een taak serieus te nemen die door de meeste politieke partijen wordt verwaarloosd. Namelijk toezicht uitoefenen op de werkzaamheden van onze bestuurders.
Dat kiezers die belofte niet belangrijk genoeg vonden om op Paljas te stemmen is een feit waar ik me verder niet druk over maak. Het was de enige belofte die ik naar eer en geweten dacht te kunnen waarmaken. Als mensen gelukkig worden door te stemmen op partijen die hun gouden bergen beloven, dan moeten ze dat vooral blijven doen.
LikeLike
http://www.nieuworganiseren.nu/nieuws/macht-corrumpeert-niet-of-toch-wel/
LikeLike
Tja, wat wil je hier mee zeggen? Dat je het eens bent met de promovendus? Die zegt in feite dat macht niet “automatisch” corrumpeert, maar dat er uitzonderingen op de regel zijn.
Ongetwijfeld waar, maar ik zeg niet anders dan dat waar het streven naar macht de doelstelling is, het gevaar van corrumpering van die macht altijd aanwezig is.
Een gevaar dat door ieder weldenkend mens wordt onderkent. Ook door de wetgever die allerlei voorzorgsmaatregelen voorschrijft. De vraag is alleen hebben die voorzorgsmaatregelen het gewenste effect of blijken ze in de praktijk niet of nauwelijks te werken.
In het Fyra rapport maakt melding van een aaneenschakeling zaken die betrekking hebben op het onvolledig informeren van de Kamer.
Maar tegelijkertijd constateert men dat de kamer daar uiterst laconiek op reageert. Men blaft wel, maar men bijt niet.
De politiek signatuur van de kabinetten of bewindspersonen maakt verder niet uit. Voor de lokale politiek geldt precies hetzelfde. Ik heb daar in het verleden ook al voorbeelden van gegeven.
LikeLike
Waar het mij hier om gaat dat de stellingen over macht en corruptie, die door bijna een ieder als “waar” worden bestempeld, niet altijd waar hoeven te zijn. “Macht corrumpeert, en absolute macht absoluut.” Is dus ook niet waar. Vaak wel, soms niet.
De macht van het getal bijvoorbeeld, een normaal begrip in een democratie, is per definitie niet corrupt en ook niet als zodanig uit te leggen. Immers een democratisch gekozen meerderheid bepaald voor de dan resterende minderheid het beleid.
(Dan moeten wel alle partijen over dezelfde en tegelijkertijd over dezelfde gegevens beschikken. En daar schort het vaak aan. De huishouding van de macht van het getal maakt dat de omstandigheden voor partijen verschillend worden/zijn.)
LikeLike
We hebben daar een mooie Nederlandse zegswijze voor. “Het zijn de uitzonderingen die de regel bevestigen”.
De stelling dat “macht corrumpeert” is inderdaad geen natuurkundewet die altijd en overal van kracht is. Het is een ervaringsgegeven dat in vrijwel alle gevallen van toepassing is en waar je dus maar beter rekening mee kunt houden.
Eigenlijk is dat een vrij breed geaccepteerd begrip. Niemand betwist de wenselijkheid van een “Trias politica”. Niemand beweert, dat het een gebrek aan vertrouwen is als je een gemeentelijke administratie door een externe accountant laat controleren.
Iedereen realiseert zich het gevaar als bedrijven zich een monopoliepositie proberen te verwerven en er worden voortdurend maatregelen bedacht die dat moeten zien te voorkomen. Lang niet altijd effectief, maar het idee dat je een machtspositie moet inperken d.m.v. concurrentie of regulatie is algemeen aanvaard.
Op gemeentelijk niveau heeft men geprobeerd de concentratie van macht beter te reguleren door de introductie van het dualisme, maar of erg effectief is?
Mijn constatering, dat de raad in veel gevallen haar plicht als controleur verzaakte was de reden voor het oprichten van Paljas. Uiteraard, was Enkhuizen in dat opzicht niet uniek, Je ziet bij de provincie en ook op landelijk niveau. Bij veel bedrijfsfaillissementen zie je dat een ondergang had kunnen worden voorkomen als toezichthouders datgene hadden gedaan wat hun was opgedragen.
Kortom veel leed kan worden voorkomen door goed toezicht. Mijn idee was dat de kiezer het recht zou moeten hebben om zijn eigen toezichthouders te kiezen.
LikeLike