In het NHD formuleerde CDA fractievoorzitter Visser wat mij betreft het enige zinnige voorstel voor wat betreft de oplossing voor de impasse waarin we met het SMC zijn geraakt.
Als ik hem goed begrijp wil hij dat de gemeente ontbinding van de overeenkomst met de Nijs moet nastreven en daarbij haar verlies neemt.
Zoiets kun je proberen te realiseren zonder de rechter in te schakelen. Voordeel is dat je dan binnen vrij korte tijd weet waar je staat en kunt gaan werken aan een nieuw plan voor gebouwen en terrein.
Het idee werd tijdens de commissievergadering vrijwel onmiddellijk afgeschoten. Ook door de wethouder die een minnelijke schikking uitsloot.
Waar de schoen natuurlijk wringt is dat de gemeente aanzienlijk schade zal leiden als de overeenkomst wordt ontbonden, zonder dat daar een vergoeding van de geleden schade tegenover staat. Ik ben geen jurist, maar ik denk dat de kans daarop via een gerechtelijke procedure bijzonder klein is.
Helaas bestaat er bij mij geen helder beeld over de schade die er zal ontstaan. Visser noemt gemakshalve ook geen bedragen.
Zeker is dat de gemeente bij ontbinding van de overeenkomst 3,5 miljoen opbrengst uit de verkoop van gebouwen en grond misloopt. Ze blijft dan natuurlijk wel eigenaar van een monumentaal pand, maar heeft daar nog even geen bestemming voor.
Alle voormalige huurders zijn inmiddels vertrokken naar de Molenweg en om nieuwe huurders aan te trekken zal er waarschijnlijk een grondige verbouwing noodzakelijk zijn die geheel voor rekening van de gemeente zal komen.
Uiteraard geen prettig vooruitzicht en daarom begrijpelijk dat het voormalige college een beslissing daarover zo lang mogelijk wilde uitstellen en het begrip “gefaseerde realisatie” verzon.
De voormalige oppositie zag dat als “begrip” voor de positie van de Nijs, maar dat vind ik wat te kort door de bocht.
Ik neem aan dat het college een besluit (met ernstige financiële gevolgen voor de gemeente) zo lang mogelijk wilde uitstellen en met haar bedenksel “gefaseerde realistie” probeerde te redden wat er (mogelijk) nog te redden viel. Ik vond het destijds een fata morgana en ik vind dat nog steeds.
Immers, alle elementen die realisatie van de oorspronkelijke overeenkomst mogelijk hadden moeten maken, bestaan niet meer. Wat heeft het verder dan nog voor zin om te spreken van een “gefaseerde realisatie” als je weet dat de daarvoor benodigde elementen ontbreken.
De grap is nu dat het nieuwe college precies hetzelfde wil wat het oude college wilde. Met dit verschil dat men nu de rechter inschakelt om de Nijs te dwingen iets te doen wat praktisch gezien onmogelijk is en daarom ook nooit door de Nijs zal worden geaccepteerd.
Ik neem aan dat ook het nieuwe college er tegen opziet mee te delen, dat de gemeente een aanzienlijk verlies zal moeten nemen voor wat betreft de Vijzelstraat en de illusie (dat het allemaal misschien wel goed afloopt) tot na de verkiezingen in stand wil houden.
Maar zijn we daar met zijn allen mee gebaat? Ik ben bang van niet.
Het 7 jaar durende gekibbel over het SMC zou wat mij betreft nu maar eens afgelopen moeten zijn. Laten de Raad nu eindelijk eens proberen de realiteit onder ogen te zien. De oorspronkelijke opzet is mislukt. Stel een onafhankelijke commissie in die de oorzaak daarvan onderzoekt en houdt op met het verontwaardigd zijn over wat er allemaal in het verleden is gebeurd.
En ga met de Nijs op een zakelijke manier praten over een nieuwe invulling en accepteer daarbij dat de eerder overeengekomen aankoopsom niet meer geldig is. Met een beetje geluk valt de schade dan te beperken.
De politiek blijft het verband tussen het debacle SMC en het door de raad zo gewenste Gezondheidscentrum Molenweg ontkennen. Lijkt me kop in het zand steken, maar ja. Voordat de rechter ingeschakeld gaat worden zou het verstandig zijn eerst de eigen positie te bepalen. De feiten zijn als volgt: Op 8 januari 2008 kiest de raad voor De Nijs. Op 15 april 2008 wordt duidelijk (ook voor de Nijs) dat het WFG/Omring enz. enz. difinitief voor de Molenweg hebben gekozen en dat er besprekingen zijn met andere gebruikers van het huidige SMC. De Nijs heeft vervolgens medio 2008 het projekt met goedkeuring van het college in een andere BV ondergebracht. De Raadsleden zouden zich af kunnen vragen met wat voor reden dit gedaan is. Weten de raadsleden wat de financiele positie van MJ de Nijs Care BV is? Prettig te weten, voordat je na een jaren slepende rechtzaak moet constateren dat er niets is.
LikeLike
Voor de duidelijkheid: ik ben voor ontbinding op basis van een ingebrekestelling. Helemaal geen verlies nemen dus, maar gewoon de normale procedure voor ontbinding van een contract. DN zal wel naar de rechter gaan dan. Als het oude college het juridisch echt goed geregeld heeft, maakt ze geen kans. Krijgt DN wel, dan zou bewezen zijn dat het niet goed geregeld was.
LikeLike
Als je de Nijs in gebreke stelt en op basis daarvan een schadevergoeding wilt eisen dan zult je toch echt zelf naar de rechter moeten stappen en kun je niet afwachten tot de Nijs dat doet.
En vanwege het inzicht dat je hier demonstreert had het me verstandig geleken als je over dat soort niet onbelangrijke details eerst een expert had geraadpleegd.
Met het toewijzen van een recht op schadevergoeding (wat een principe uitspraak is) ben je er nog niet. De hoogte ervan wordt gewoonlijk in een aparte rechtsgang behandeld en dat is een tamelijk gecompliceerde gebeurtenis waar je jaren mee bezig kunt zijn.
Opnieuw duikt hier de vraag op of je tienduizenden guldens aan advocaatkosten wilt uitgeven om een paar duizend gulden aan schadevergoeding toegewezen te krijgen. Ook daarover zou je een deskundige moeten raadplegen.
De Nijs is (naar ik aanneem) verzekerd tegen aansprakelijkheid en dus mag je het opnemen tegen de advocaat van hun verzekeringsmaatschappij en die zijn gewoonlijk niet van de straat. Dus tel uit je winst.
LikeLike
“Verlies nemen” als in “de kosten die je gemaakt hebt, verhaal je niet” zou ik ook redelijk vinden, dat bedoel ik ook. “Begrip” zou ook “onkunde” kunnen zijn inderdaad. Of “trots”. Maakt me eigenlijk ook niet zo veel uit; ik zeg simpelweg dat de verantwoordelijkheid bij het oude college lag, en juist de handen in onschuld wassen omdat me er niet meer zit, is de makke van de huidige politieke en maatschappelijke elite.
LikeLike
Als het huidige college in de lijn van het vorige college verder gaat, ondersteunt ze blijkbaar die lijn. Of is niet in staat die lijn te veranderen, waarbij dan vermoedelijk die weggeraakte brief met info een rol speelt in het waarom daarvan.
Zo niet, dan is het vreemd dat een coalitie van partijen die het niet eens waren met het oude college, nu de lijn van dat oude college steunen als het nieuwe college die lijn niet verandert.
Zoals de zaken er nu voor liggen, met de info die nu officieel uitgereikt is, zal ik die lijn niet steunen maar gaan voor het informeren door het college van De Nijs dat ze in gebreke zijn gebleven en de consequenties daarvan gaat uitvoeren.
LikeLike
Het lijkt me slim dat men zegt “je hebt je kans gehad met die allonge, die is nu voorbij. Wat we hebben is een contract en je hebt je, ondanks meer tijd, niet aan gehouden. Dus ingebreke en ontbinden”. De afwikkeling daarvan kan wel even duren, dat geloof ik graag.
LikeLike
Eerlijk gezegd is de richting die Christian hier neerlegt ook waar ik heen wil. De Nijs is in elk denkbaar opzicht in gebreke gebleven. Dat hij in een marktomgeving opereert waar ook anderen zich bevinden, wil niet zeggen dat hij daardoor niet zou behoeven te doen waar een contract voor is getekend.
LikeLike
Ik denk dat de richting die Christian op wil ook de richting is die ik op wil. Waar we van mening verschillen is over de mogelijke haken en ogen die er aan kleven.
Mijn idee was dat je daarbij niet blind moet blijven varen op hetgeen het college daarover opmerkt, maar als Raad je eigen onderzoek zo moeten doen.
Ik heb namelijk het gevoel dat de opvattingen van de Raad over de Nijs nogal “gekleurd” zijn door de opvattingen die er door het college naar buiten zijn gebracht.
de Nijs is een van de grootste bouwondernemingen in Noord-Holland. Dat wordt je niet en dat blijf je niet door zaken te doen op basis van “het zal wel loslopen” zoals Bokhove in een reactie opmerkt.
Bokhove gaat ook uit van een overmatig “begrip” van het college voor de Nijs, maar wie zegt dat dit het geval is. Waarom zou het niet zo kunnen zijn dat het college door onhandig optreden zichzelf ten opzichte van de Nijs volkomen klem heeft gezet, maar alleen nog even niet bereid is de eigen fout te erkennen.
de Nijs heeft een brief geschreven die volgens Baas, bij openbaarmaking ernstige financiële schade zou kunnen toebrengen aan de gemeente. Dus maakt hij de brief onvindbaar en schoffeert hij publiekelijk het raadslid dat om inzage vraagt.
Raven zelf laat het lopen om de coalitiebesprekingen niet onder druk te zetten, maar ook geen enkel ander raadslid spreekt zijn steun uit voor zijn (in mijn ogen) redelijke verzoek.
Ik denk niet dat Baas liegt als hij het heeft over financiële schade, maar dat de brief wel inzicht geeft wat daarvan de oorzaak is en die zou zomaar eens niet bij de Nijs kunnen liggen, maar bij het college en het ambtelijke apparaat.
Maar in plaats dat de Raad daarover voor zichzelf helderheid verschaft, blijft men aanhobbelen achter de adviezen van het college, dat mogelijk alleen maar bezig is te proberen haar eigen straatje (en dat van de ambtelijke organisatie) schoon te vegen.
LikeLike
Veel bouwbedrijven -was ook met Gependam- proberen er gewoon nog wat uit te slepen, ook als een plan eigenlijk al fout gelopen is. Daar moet je nooit zomaar in mee gaan. Gewoon aan contract houden en als ze wat anders willen: “nee, maar je mag er ook mee stoppen hoor”.
LikeLike
Bijzonder juist samengevat. Je MAG er mee stoppen.
Probleem is dan dat de gemeente bij zichzelf de revenuen al heeft ingeboekt. Dat schiet een flink gat in de begroting. Dus moet je kiezen (politiek)
schadeloosstelling voor welke partij? Of allebei je eigen schade nemen?
Gewoon een kwestie van Zwarte Pieten om geld.
Mijn eigen mening, hoewel ik daar politiek niets meer mee kan: Doorbreek de houdgreep waarin opdrachtgever en opdrachtnemer zich nu geworsteld hebben. Begin allebei met een schone lei, en maak als Enkhuizer politiek een mooi plan voor het SMC waarin een ieder zich kan vinden. Dan doe je in ieder geval de stad, en zijn inwoners het minste schade.
LikeLike
Dit zou wel eens de beste oplossing kunnen wezen, maar vraagt wel vertrouwen te stellen door beide partijen in beide partijen, en zoals de HeerLangbroek al eens schetste is de vraag: wat met de oorspronkelijke inschrijvers in dit plan die het niet gegunt werd?? Dat moet wel vooraf goed(juridisch) bekeken worden.
We leven momenteel in heel andere financiele tijden als een paar jaar terug en er “met mekaar uit komen”is de enige realistische waarbij het zo min mogelijk tijd, juridisch getouwtrek, geld en energie kost en de grootste kans ontstaat op een oplossing die Enkhuizen en zijn burgers het meeste dient.
Grote vraag uiteraard: wie durft deze stap te nemen??
LikeLike
Binnenkort zal het college een doorbraak aankondigen. Het voorstel de Nijs voor de rechter te slepen, was slechts een worst die werd voorgehouden om het beleid van de “gefaseerde realisatie” door iedereen te laten accepteren. Formeel waren SP, PvdA en LQ nog tegen.
Nu die erkend hebben dat dit de juiste weg voorwaarts was, kan begonnen worden met het zoeken naar een andere en betere oplossing en daar zal het voor de rechter slepen van de Nijs niet in voorkomen.
LikeLike
Ik hoop dat je gelijk krijgt, vraag me wel af waar je je info vandaan haalt, of is bovenstaande een idee/wens/hoop
LikeLike
Een voorspelling, gebaseerd op gedragingen van het college en opvattingen bij de diverse partijen..
LikeLike