
Op 13 november van het afgelopen jaar liet woordvoerder D. Stomp (VVD/D’66) pontificaal weten dat zijn partij zich buitengesloten voelde bij de indiening van de begrotingsvoorstellen en forceerde hij (zogenaamd om die reden) een bestuurscrisis. We weten inmiddels beter, maar “buitengesloten” was de officiële reden.
Hij werd daarin bijgestaan door de twee andere collegepartijen CDA en Nieuw Enkhuizen.
Waar niemand verder woorden aan vuil gemaakt heeft is dat deze “crisis” voor de Enkhuizer belastingbetaler (in 2013) al snel € 200.000,- aan extra kosten met zich mee zal brengen. En dan hopen we nog maar dat die nieuwe wethouders niet te ver weg wonen, want anders komt daar nog een behoorlijk bedrag aan reis- en verblijfskosten bij.
En dat allemaal omdat Stomp c.s. zich “buitengesloten” voelden.
Hebben de dames en heren 17 zich ooit wel eens afgevraagd of wij, de gewone burgers van Enkhuizen, zich misschien wel eens buitengesloten zouden kunnen voelen? En zo ja, wat hebben ze daar dan aan gedaan?
De buitengesloten raadsleden zijn al jarenlang niet in staat gebleken om een website te maken door middel waarvan zij hun kiezers zouden kunnen informeren over hun doen en laten.
De anderen doen het marginaal iets beter, maar echt indrukwekkend is het niet.
Dus nogmaals, hebben de heren en dames 17 zich ooit afgevraagd of wij, de kiezer, zich misschien buitengesloten voelen. Ik denk het zo maar van niet.
Men babbelt wat onder elkaar, men forceert een crisisje over niets en deponeert de rekening bij de Enkhuizer belastingbetaler en beloofd over een jaar (als er weer nieuwe verkiezingen zijn) gewoon weer de gouden bergen die men elke vier jaar beloofd.
En hoeveel mensen er ook zullen komen opdraven om een stem uit te brengen, ze mogen altijd die 17 zetels onder elkaar verdelen. Het is voor onze dames en heren 17 waarschijnlijk ook volstrekt onduidelijk waarom er steeds meer mensen zijn die deze tredmolen meer dan zat zijn.
Die deze poppenkast niet langer willen legitimeren door hun stem uit te brengen. Daar hebben onze dames en heren 17 verder geen enkele last van, men huilt wat krokodillentranen en gaat weer over tot de orde van de dag.
Mijn Paljas beweging is een bescheiden poging om deze tredmolen te doorbreken. Door het niet langer meer vanzelfsprekend te maken dat onze dames en heren 17 hun zetels onder elkaar kunnen blijven verdelen.
Natuurlijk zullen we belachelijk gemaakt worden, zoals in 1566 de aanbieders van een smeekschrift aan de toenmalige machthebber (landvoogdes Margaretha van Parma) belachelijk gemaakt werden. Door ze bedelaars te noemen.
Ce ne sont que des gueux, oftewel het zijn slechts bedelaars.
Maar dat we (net als de geuzen) belachelijk gemaakt zullen worden door de huidige zittende macht moeten we dan maar voor lief nemen.
Het college overschatte zichzelf maar onderschatte de burgers. Ja dan word je op een dag ECHT buitengesloten. Helaas voor hen hadden zij dat al voordat zij zich vrijwillig buitensloten.
LikeLike