Christian Bokhove reageert uitgebreid op mijn bericht “Respect opbrengen” en vraagt zich af of ik niet door heb, dat de gehele crisis niet meer is dan een uit de hand gelopen poging (van de coalitie) om nieuwe steun te verwerven.
Ik kan hem gerust stellen. Ik heb het niet alleen door, er heb er dagelijks zelfs één of meer berichten over geschreven. Daarin heb ik het optreden van de coalitiepartijen gekwalificeerd als zijnde minachting voor democratische gedragsregels.
Ik heb het optreden van het college onverantwoord genoemd en aandacht gevraagd voor de rol die onze burgemeester in dat hele proces heeft gespeeld.
Allemaal zaken waarover de partij (waar Christian vroeger voorman van was) een diep stilzwijgen over heeft bewaard. Het is duidelijk waarom ze dat stilzwijgen bewaren. Het komt even niet in de kraam te pas, nu men druk bezig is te proberen een coalitie te smeden die haar de zozeer begeerde wethouderzetel kan opleveren.
Christian kan zich dus niet beklagen over het feit dat ik geen kritiek heb uitgeoefend heb op de coalitie (daarvoor moet hij bij zijn eigen partij zijn) maar moet er kennelijk nog aan wennen, dat je ook op een oppositie kritiek kunt uitoefenen.
Op 1 november schreef ik onder “Budgetrecht” een bericht dat ik afsloot met de woorden, “In de komen weken zal blijken in hoeverre onze Raadsleden hun budgetrecht serieus nemen.”
Inmiddels is duidelijk, dat de partijen die deel uit maakten van de oppositie dit recht nauwelijks serieus nemen, omdat geen van die partijen de moeite heeft genomen dit aan de orde te stellen toen het moment daarvoor gekomen was.
Merkwaardig, het budgetrecht is een van de meest fundamentele rechten van een gemeenteraad. Als een wethouder dat overduidelijk aan zijn laars lapt, dan zou je mogen verwachten dat een oppositie daar tenminste tegen in opstand zou komen.
Maar niets van dit alles. Aan deze grove inbreuk op de rechten van de raad maakt geen van de oppositie partijen een woord vuil. Waarom niet vraag je je dan af? Wel, omdat men (in het diepste geheim) bezig was met het smeden van een mogelijke coalitie die de bestaande coalitie zou kunnen vervangen.
Zou de grootste oppositiepartij ook haar mond hebben gehouden als de mogelijkheid van een machtswisseling uitgesloten zou zijn geweest?
Ik denk het niet. Men zou deze inbreuk op de rechten van de gemeenteraad breed hebben uitgemeten en terecht, want het gaat hier om een principiële zaak.
Maar nu de mogelijkheid van een machtswisseling er wel in zit, doen principiële zaken er plotseling niet meer toe. Belangrijker is het om het proces van coalitievorming niet te “belasten”, want een wethouderszetel gloort aan de horizon.
Anders gezegd, zodra de macht binnen bereikt komt, gaan de principes overboord.
Dat geldt niet voor één bepaalde partij, maar voor alle partijen die deel willen uitmaken van de macht.
De enige die zich kunnen veroorloven beslissingen te nemen op basis van principes zijn diegenen die deelname aan de macht afwijzen en zich tevreden stellen met het controleren van de macht.
Paljassen dus.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
Ik heb meerdere malen aangegeven wat ik vind, o.a. tav Drom, maar ook ‘wat ik wel zou doen’ en ‘wat ik niet zou doen’. De reactie in kwestie ging over jouw aanname dat -gebaseerd op een in jouw ogen verkeerde keuze om het budgetrecht niet te noemen. Nou, ik vind dat ook een fout en heb ook ergens gemeld (weet niet meer waar) dat daar niet meer van is gezegd, sterker nog geen motie van wantrouwen is ingediend. Overigens is op blogs wel degelijk aangegeven dat dit niet kan…. alleen geen motie ingediend. Wat ik echter onterecht vind is je aanname dat dat maar zal zijn omdat alle partijen macht willen en het daarom maar niet benoemen. Complot-theorie-denken. Gebaseerd op een vermeend feilloos inzicht in de psyche van het politieke bestel. Waar het filosofischer werd is het stuk waar jij meldt dat ‘paljassen’ niet op macht uit zullen zijn. Ik denk dat als je macht bedoelt als ‘we MOETEN op het pluche want ik wil een baantje’ dan zal dat best; sterker nog, dan zijn er meer partijen, ook in de huidige raad. Als het gaat om ‘de wereld kunnen veranderen’ dan heb je invloed nodig. Ook paljassen ontkomen daar niet aan, anders is het schouders ophalen en verder gaan…
LikeLike
Dat politieke partijen macht willen lijkt me logisch, men formuleert een programma en heeft vervolgens macht nodig om dat te kunnen uitvoeren. Ik vind dat verder prima voor wat anderen betreft, zelf spreekt die weg me niet meer aan, Het zal met de leeftijd te maken hebben, want vroeger dacht ik daar anders over en was ik ook gewoon lid van een politieke partij.
Het is dus een strikt persoonlijke keuze. Een politicus wil ik niet (meer) zijn, alleen als paljas zou ik nog kunnen functioneren. Het is een rol die ik ook met mijn blog probeer te vervullen.
Het doel is een discussie los maken tussen mensen die zich betrokken voelen bij de plaatselijk politiek. Zo’n discussie ontstaat niet vanzelf. Daarvoor hebt een aanjager nodig die dingen ter discussie stelt. Die rol heb ik op me genomen en vervul ik nu al meer dan drie jaar.
Ik de afgelopen tijd het gevoel gekregen dat ik die rol beter kan vervullen als ik me niet alleen beperkt tot het schrijven van een weblog, maar mijn rol probeer uit te breiden naar de gemeenteraad zelf. Tot mijn natuurlijke achterban beschouw ik de mensen die nu niet de moeite nemen een stem uit te brengen. Mijn streven is hen te van overtuigen dat een stem op een paljas geen verloren stem is. Mijn belofte is, dat ik (net zo als ik nu al doe) ze op de hoogte houdt van de zaken die er spelen en hun in staat stel daarop te reageren.
Wie twijfels heeft over mijn opvattingen heeft toegang tot een archief met meer dan 1200 berichten (op de dag van vandaag) en enkele duizenden reacties. Dat is natuurlijk niet hetzelfde als een partijprogramma, maar maakt toch dat ik in zeker mate voorspelbaar ben.
Ik hoop dat ik hiermee voldoende heb aangegeven waarom ik een paljas ben en geen politicus.
Wat je lijkt te willen ontkennen is dat je voor het streven naar macht een prijs moet betalen. In mijn voorbeeld ging het om een plotselinge gedragsverandering in de SP, maar die partij is daar zeker niet uniek in. Elke partij verandert in het zicht van de macht van opvatting.
In het jargon heeft het dat men dan zijn “verantwoording” neemt. Wat er gewoonlijk op neer komt dat men het tegenovergestelde gaat doen van hetgeen men tot dan toe beweerde te zullen doen.
Ik denk dat er groep kiezers is, die daar moeite mee heeft en om die reden niet meer gaat stemmen. Paljassen kunnen die groep (die nu geen stem in de raad hebben) vertegenwoordigen. Zij zijn de vreemde eend in de bijt omdat ze niet meedoen aan de machtsvorming en om het “normale” politieke proces niet te verstoren zullen ze bij de verkiezingen niet meer dan 3 kandidaten verkiesbaar stellen.
Tot slot zeg je, dat dat om de wereld te kunnen veranderen heb je invloed nodig. Dat klopt, maar invloed is iets anders dan de formele macht. Politieke partijen denken dat ze door het nastreven van de formele macht ook invloed hebben.
Dat is in mijn ogen een illusie, Het is de invloed die uiteindelijk bepaald tot hoever de formele macht kan gaan.
LikeLike
En nu dan weer het woord aan Christian Bokhove. Maar dat zal wel niet gebeuren en behoort tot het standaardgedrag van politici. Als ze te kritisch worden benadert met waarheden stopt met het geven van reacties.
LikeLike
claudioverde komt hier niet zo vaak denk ik.
LikeLike
Volkomen onterechte opmerking. Christian is voor zover ik weet nog nooit een discussie uit de weg gegaan. Ik hoop zelfs dat hij het tamelijk verfrissend vindt dat hij eindelijk eens van mening met me kan verschillen.
LikeLike
Het is heerlijk.,,,,en ik kan makkelijk ‘bewijzen’ niet op macht uit te zijn 😉
LikeLike
Overigens kan claudioverde best wel eens omgekeerde psychologie toepassen, juist meer reacties ‘uitlokken’. Samen met Langbroek, Quasten toch een vaak in de raad geciteerde webfanaat 😛
LikeLike
Mij citeren ze nooit 😉
LikeLike
Niemand wil de indruk wekken dat ze met behulp van anderen tot een conclusie gekomen zijn.
LikeLike
Dat willen ze wel, hoor!
Als die anderen maar belang hebben bij het te beoordelen project, dan komen ze juist heel graag tot conclusies met behulp van die anderen.
Goede wil en gehoord “commitment” is al gauw hetzelfde als garantie. Aannemer en architect leveren natuurlijk geld in om ons het zoveelste theatertje in de omtrek te verschaffen.
De exploitatie komt rond. De absurd hoge voorbereidingskosten van zeshonderdduizend euro kunnen betaald worden uit de subsidies van de provincie. En anders uit het gereserveerde onderhoudsbedrag van 1,2 miljoen.
De Stichting geeft om de Drom. Als het maar niet tocht, als je het carillon maar niet hoort, als je maar niet aangewezen bent op die wenteltrap, als er maar een andere ingang komt met glazen wand.
En natuurlijk geen Enkhuizer aannemers, die hebben geen verstand van “grote” bouwwerken.
Wilt u dat voor ons in orde maken, gemeenteraad? Natuurlijk. Wie had ons beter kunnen voorlichten dan u?
LikeLike