In een vorig bericht adviseerde ik al om de uitspraken van Drommedaris vice-voorzitter (Mooymans) met een korreltje zout te nemen en ziedaar we worden op onze wenken bediend.
In het NHD van hedenochtend is Mooymans wederom aan het woord en wat blijkt, het stichtingsbestuur gaat helemaal niet opstappen, men is bereid tot iets wat men tot voor kort rigoureus had afgewezen, men neemt genoegen met wat minder.
Men is afgestapt van het idee dat ook rolstoelgebruikers gebruik moeten kunnen maken van de Drommedaris (veel gehoord argument om de aanleg van een lift te bepleiten) en is bereid de aanleg ervan uit te stellen.
Destijds maakte dat argument veel indruk op Joke Kuysten (zelf slecht ter been) maar volgens mij wees Stella Quasten er toen al op dat (in geval van brand) de lift het eerste vervoermiddel was waarvan het gebruik door de brandweer zou worden ontraden.
Misschien dat onze brandweercommandant over dat punt meer helderheid zou kunnen verschaffen in plaats van zich te verdiepen in de vraag of onze gemeenteraad een nieuw besluit moet nemen.
Gaat hij straks wel een gebruiksvergunning verlenen voor rolstoelgebruikers en lieden die slecht ter been zijn, wetende dat die groep in geval van brand reddeloos verloren zijn?
Ook blijkt men bereid wat op de afwerking te besparen. Misschien dat het gebouw daardoor minder dan 50 jaar als cultureel centrum is te gebruiken, maar dat is een risico dat maar moet worden genomen meent Mooymans.
Het gebouw zelf staat er natuurlijk meer dan driehonderd jaar. Het zal de komende 300 jaar ook wel blijven bestaan en het icoon van Enkhuizen blijven. Ongeacht wat het stichtingsbestuur daarover bij elkaar fantaseert.
Het probleem is echter, dat het stichtingsbestuur het wil omtoveren tot iets waarvoor het niet is gebouwd en feitelijk ook niet voor geschikt te maken is. Een hoogwaardig cultureel centrum.
Wat er wel van te maken is, is natuurlijk een leuk donkerbruin café op de eerste verdieping. Maar daar hebben we er al een paar van en misschien zit daar wel een horeca-exploitant tussen die wat meer wil betalen dan wat het stichtingsbestuur als een marktconforme prijs voor ogen staat.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
Zoals ik dit onderwerp tot op vandaag heb ervaren, is er altijd sprake geweest van een kansloze tactiek. Een stichtingsbestuur wat zijn toekomstige “sponsors” (burgers) op voorhand gaat waarschuwen voor een maatregel wanneer zij haar zin niet krijgt, is natuurlijk geen manier van aanpak.
Wat me in deze zaak behoorlijk teleurstelt is hoe wethouder Boland en het stichtingsbestuur zich gedragen in de lokale media, en zich maar al te graag laten interviewen om hun verslagenheid te etaleren. Dat is alweer geen manier van aanpak, maar het geeft wel heel goed weer hoe men erover denkt om hun doelen te bereiken. Ik ervaar dat als een voordeel.
Lola noemt in haar reactie een doelgroep op die “argeloze lezer” heet. Heel goed gezegd. Als ik de NHD berichten lees en net doe alsof ik mijn achtergrond informatie niet heb, dan zou ik concluderen dat onze gemeenteraad ons pleziertjes door de neus boort… en dat ze subsidies weert terwijl we die gerust wel nodig hebben. Maar zo is de werkelijkheid natuurlijk niet.
De gemeenteraad behoedt ons van een onnodige actie die ons (burgers) de komende jaren van lastenverzwaring vrijwaart. Dat is dezelfde waarheid, maar het perspectief komt van de “andere kant van de lijn”… en eigenlijk zou ik het eerlijk vinden als een democratisch aangestelde woordvoerder van de gemeenteraad in het NHD de motieven van haar beslissing eens zou etaleren. Dan hebben de mensen ook es een indruk van wat onze politieke partijen nou eigenlijk voor ons doen. (HINT)
LikeLike
Vorig jaar april viel de uitgave van Stichting Cultureel Centrum De Drommedaris editie 01 in de bus. Oplage 26.000 exemplaren.
Op de voorpagina van deze kleurenkrant een lachende(!) wethouder Boland met o.a. teksten over “het verval van de Drom” en “De kelder die onder water staat, vreet langzaam de Drom weg”,.
Kortom: “We hebben dus echt geen keus.”
(De argeloze lezer is onder de indruk.)
Ook op de voorpagina: “De buitenkant van de Drom blijft natuurlijk onveranderd. De verbouwing vindt alleen binnen plaats.”
(De argeloze lezer is opgelucht, gelukkig geen glazen poort.)
En ook: “Deze bouwwerkzaamheden -waar de gemeente Enkhuizen geld voor heeft gereserveerd- zijn noodzakelijk……enz.”
(De argeloze lezer is opgelucht, het geld ligt er al.)
Dit was in april 2011. De gemeenteraad moest nog (in mei 2011) oordelen over de plannen en het geld reserveren, maar volgens deze (bewust?) misleidende sprookjeskrant was het dus al rond.
Brutaal van de Stichting en respectloos van een wethouder naar zijn raad.
In hetzelfde interview stelt wethouder Boland ook, dat de “gebruiksvergunning voor Stichting Cultureel Centrum De Drom” is verlopen.
Maar de Stichting is niet opgestapt en reageert (of regeert?) nog steeds, alsof zij het voor het zeggen heeft, hoe de verbouwing van de Drom uitgevoerd moet worden.
Het roept het bange vermoeden op, dat de wethouder achter de schermen toezeggingen heeft gedaan aan de Stichting, waar de raad (nog) niets van weet.
Daar is de wethouder niet te goed voor.
LikeLike
Ik heb een wat andere analyse. Ik denk dat de oorsprong van het plan bij Boland zelf ligt, die zichzelf daarmee onsterfelijk wilde maken. De opstelling van het stichtingsbestuur was die van gewillige meeloper. Al het werk dat werd verricht gebeurde vanuit het stadhuis, de rol van het bestuur bleef beperkt tot het beamen van wat er door Boland en zijn staf naar buiten werd gebracht.
LikeLike
het feit is en blijft dat het stichtingsbestuur het om wil toveren naar iets wat veel geld op gaat leveren ( het liefste betaald door de burger die het op mag gaan hoesten ) en het vervolgens weg te sluizen richting BV!!
zou me niets verbazen als de diverse wethouders sraks een mooie positie krijgen in het zelfde bestuur van de stichting ,of de BV
LikeLike