Gotspe

Men enige regelmaat worden Raadsleden vanuit het college bestookt met gedragsregels waar Raadsleden zich aan zouden moeten houden.

De overgrote meerderheid laat dit soort vermaningen door het college met enige gelatenheid over zich heen gaan. Alleen de oppositie partijen willen zich hiertegen nog wel eens verzetten, maar krijgen daarbij zelden of nooit steun van coalitie- en gedoogpartijen.

Zo valt de onbeholpen behandeling van de Burgwal kwestie door de Raad voor een deel te verklaren uit de door het college geventileerde opvatting dat Raadsleden zich niet met individuele belangenbehartiging mogen bezig houden.

Inderdaad, het zou onfatsoenlijk zijn als Raadsleden hun positie zouden gebruiken om een voorkeursbehandeling te bepleiten voor  individuele gevallen.

Maar als men dat al zou willen, dat doet men dat zeker niet in het openbaar, maar gewoonlijk binnenskamers.

Hetzelfde gebod ten aanzien van voorkeursbehandeling geldt natuurlijk ook voor het college. Ook zij dienen zich te onthouden van een voorkeursbehandeling.

Het toezicht daarop is een taak van de Raad en is uiteraard alleen maar mogelijk als de Raad individuele gevallen toetst aan het beleid zoals dit is vastgesteld. Als je Raadsleden verbiedt zich bezig te houden met individuele gevallen, dat verbied je ze daarmee feitelijk ook om op effectieve wijze het beleid van het college te controleren.

Aan de bevoegdheid tot het stellen van regels (door de gemeente) is onlosmakelijk de verplichting verbonden er op toe te zien, dat die regels worden nageleefd. Zou die verplichting ontbreken, dan zou de  weg openstaan voor willekeur, rechtsongelijkheid en vriendjespolitiek.

Het bestaan van die verplichting is dan ook geen individueel belang maar een collectief belang dat tot doel heeft ons te vrijwaren van een willekeurige behandeling door de overheid.

In de kwestie Burgwal wringt de gemeente zich in allerlei bochten om zich aan haar verplichting (tot handhaven) te kunnen onttrekken.

De argumenten die zij daarvoor aanvoerde zijn in eerste instantie door de rechtbank verworpen. De argumenten die zij nu aanvoert zullen (naar ik aanneem) een zelfde lot ondergaan.

Domweg, omdat het begrip rechtsgelijkheid voor de bestuursrechter zwaarder zal wegen, dat de gelegenheidsargumenten die het college verzint om zich (aan een op haar rustende verplichting) te kunnen onttrekken.

In het licht van het bovenstaande is ook duidelijk dat de bewering van het college, dat Raadsleden die zich “bemoeien”met de kwestie Burgwal  zich schuldig maken aan individuele belangenbehartiging, niet anders dan een gotspe. Een ongehoorde brutaliteit, omdat zij berust op een omkering van de werkelijkheid.

Als gezegd, dat de gemeente haar verplichtingen ten opzichte van haar burgers nakomt is geen kwestie individueel belang, maar een collectief belang.  Wanneer de gemeente bij herhaling weigert dat te doen, dan dient zij daarmee geen collectief belang, maar een individueel belang.

Het verwijt dat het College maakt aan Raadsleden die zich met de kwestie Burgwal bemoeien is dan ook volkomen ongefundeerd. Niet de Raadsleden, maar het college houdt zich (tegen aanzienlijke kosten tot dusver) bezig met het behartigen van individuele belangen.

Het is jammer en treurig dat de meerderheid van Raadsleden dat niet inziet en niet ingrijpt om te voorkomen dat gemeenschapsgeld wordt verkwist aan activiteiten die geen ander doel hebben het college gezichtsverlies te besparen.

Auteur: Pim

Hoe lang blijft een democratie nog een democratie, als alleen het recht van de sterkste geldt? Toon alle berichten van Pim