In de bodemloze put die Kat- en Hondsbrug heet moet nog eens 70.000 euro gestort worden. Ditmaal gaat het om de constructie van een kade in het Waaigat.
Alles daarover kunt U hier lezen in het weinig toegankelijke Nederlands dat ambtelijke stukken nu eenmaal kenmerkt.
Is daar mee de kous af? Dat valt te bezien, maar er is weinig andere keus, anders lopen we weer het risico subsidie van de provincie mis te lopen.
En dat is waar het in Nederland-Subsidieland allemaal om draait.
In ons land gebeurt er pas wat als er ergens subsidie voor wordt gegeven.
Dit doodlopende stukje sloot had natuurlijk gewoon gedempt moeten worden.
Plantsoentje met een paar bomen, pleintje met een muziektent of om te jeu de boulen (ik blijf er over doorgaan) of gewoon een parkeerplek.
Maar nee, geen subsidie en dan kun je het wel schudden.
Het tragische van alles is natuurlijk, dat al die subsidies eerst door belastingheffing moet worden opgebracht, waarna ambtelijke instanties gaan bepalen wat er met dat geld gaat gebeuren.
Een openbaar toilet, een nutteloze brug en kademuur of een sportaanbod waar niemand op zit te wachten. Allemaal dank zij de subsidie. En onze raadsleden maar net doen of zij de baas zijn.